" ရိေပၚ.. ငါမင္းႀကိဳက္တက္တာေတြေရြးခ်က္ေပးထားတာ
ဘယ္လိုေနလဲ.. ဒါေတြႀကိဳက္ေသးရဲ႕လား "
ထမင္းစားပြဲခံုက်ဳိးမတက္ အျပည့္ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ ယြင္ရွန္း ကို ၿပံဳးျပၿပီး.. ဟင္းေတြအမ်ားႀကီးထဲကမွ ေလးေထာင့္ အတံုးလွလွေလးလုပ္ထားတဲ့ ၾကက္ဥလိပ္တစ္ခု
ကို ယူ၍.. ေျပာသည္။ တကယ္လည္း.. သူမေမ့ႏိုင္ေလာက္
ေအာင္ ယြင္ရွန္း လက္ရာက စားလို႔ေကာင္းလြန္းတယ္။
" ေက်ာင္းကို မင္းထည့္ထည့္လာတဲ့
ၾကက္ဥလိပ္ကိုေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ငါမေမ့ဘူး
အခုထိ ႀကိဳက္တုန္းပဲ.. "
ရိေပၚဆီက မေမ့ဘူးဆိုတာကို ၾကားရေတာ့ ယြင္ရွန္း
၀မ္းသာအားရ ရယ္ေမာရင္း.. ရိေပၚရဲ႕ ထမင္းပန္းကန္ထဲ
စားေစခ်င္သမွ် ဟင္းေတြအကုန္ကို တစ္ခုမက်န္ထည့္ေပး
ေနသည္။ရိေပၚကို အလြန္အကြၽံ ဂ႐ုစိုက္ေနရင္းနဲ႔မွ အကိုက်န္႔ ကို သတိရသြားတာမို႔ ယြင္ရွန္း လွည့္ၾကည့္လိုက္
ေတာ့.. အကိုက်န္႔တစ္ေယာက္ ခါတိုင္းနဲ႔ မတူတာကို ခံစား
မိေနသည္။
"အကို..ေနေကာင္းရဲ႕လား.. အကို. "
လည္ပင္းပိတ္ဆြယ္တာအထူပြပြႀကီးကို ေဘာင္းဘီအရွည္နဲ႔
တြဲ၀တ္ထားၿပီး ေနမေကာင္းတဲ့ပံုေပါက္ေနတဲ့ အကိုက်န္႔ ကို
ျပန္ေရာက္တည္းက ယြင္ရွန္းသတိထားမိတယ္။ ၾကည့္ရ
တာ အခုထိ ေခါင္းကိုက္ မသက္သာေသးတဲ့ပံုပဲ။
အားမရိွသလို ထမင္းနည္းနည္းခ်င္းဆီစားေနတဲ့အျပင္
သူေခၚေနတာကိုလည္းၾကားပံုမေပၚဘူး။
" အကို.. အကိုက်န္႔..! "
လူကသာ ၿငိမ္ကုတ္ေနေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ေန႔လည္
ကျဖစ္သြားတဲ့ ကိစၥကို ထပ္တလဲလဲ ေတြးေနမိတယ္။
သူဘာဆိုဘာမွမသိေတာ့ဘူး..၀မ္ရိေပၚ သူ႕အေပၚအခုလို
ျပဳမူဆက္ဆံရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို။ ႐ူးေတာ့မွာပဲ။
"အကို...."
ယြင္ရွန္း၏ ခပ္က်ယ္က်ယ္အသံေၾကာင့္.. ေရွာင္းက်န္႔က
သာ၏ အေတြးေတြကို ဒီမွာတင္ ရပ္ထားလိုက္သည္။
" ယြင္ရွန္း.ကိုယ့္ကို ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
အထိတ္ထိတ္အျပာျပာႏွင့္စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ျဖစ္ေနသည့္
ေရွာင္းက်န္႔ကိုစိမ္ေျပနေျပထို္င္ၾကည့္ရင္းရိေပၚေက်နပ္ေန
သည္။ထမင္း၀ိုင္းမွာ စထိုင္ကတည္းက ေခါင္းကိုငံု႔ထားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ။အခု ယြင္ရွန္းစကားေျပာမွ ဒီလူပထမဆံုးမ်က္ႏွာေမာ့လာတာပဲ။
YOU ARE READING
𝚆 𝙷 𝚈 ?
Fanfiction𝙄 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙛𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣, 𝙩𝙝𝙚𝙣 𝙄 𝙛𝙚𝙡𝙡 𝙞𝙣 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞𝙩𝙝𝙤𝙪𝙩 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣.... 𝙒𝙃𝙔 ?
