မနက္ေရာက္တာနဲ႕ပါးရဲ႕အခန္းတံခါးကိုေခါက္ၿပီး တြန္းဖြင့္လိုက္သည္။ စာအုပ္ဖတ္ေနတဲ့ပါးရဲ႕ေရွ႕မွာရပ္ၿပီး
ရိေပၚ က သူ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုေျပာျပလိုက္တယ္။
" ကြၽန္ေတာ္လိုက္ခဲ့မယ္.ပါးသာကတိတည္ေပး"
ဝမ္ထ်န္း သူ႕သားကိုၾကည့္ကာၿပဳံးလိုက္ၿပီး ။
"ေကာင္းတယ္.ရိေပၚ
တစ္ႏွစ္ျပည့္လို႔ ျပန္လာတာနဲ႕
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ပါးကိုယ္တိုင္လက္ထပ္ေပးမယ္
မနက္ျဖန္အတြက္ အဆင္သင့္သြားျပင္ေတာ့"
" ဟုတ္ကဲ့.."
ရိေပၚ ပါးအခန္းထဲကျပန္ထြက္လာတာနဲ႕ မီးဖိုခန္းဘက္မွာ
အလုပ္မ်ားေနတဲ့က်န႔္ေကာကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ အနားကိုသြားကာ ဖက္ထားလိုက္တယ္။
ရိေပၚနဲ႕ ဦးေလးအတြက္ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနတုန္း႐ုတ္တရက္
အေနာက္ကေနဖက္လိုက္တဲ့ရိေပၚေၾကာင့္ သူ႕ခါးေပၚကလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုအုပ္ကိုင္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
" ရိေပၚ ဦးေလးဝင္လာေတာ့မယ္ေလ"
" လာပါေစ.. ဂ႐ုမစိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ဒီေန႕ေလးၿပီးရင္ ေတြ႕ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး"
ဝဲတက္လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုေရွာင္းက်န႔္မ်က္ေတာင္ခတ္
ရင္စီးက်မလာေအာင္ထိန္းထားသည္။
သူ႕စိတ္သူထိန္းထားမွျဖစ္မွာမို႔ ရယ္ရင္း ရိေပၚဘက္ကို
လွည့္လိုက္သည္။
"တစ္ႏွစ္ေလးက ခဏနဲ႕ၿပီးသြားမွာေလသိပ္မၾကာပါဘူး."
" က်န႔္ေကာ ကကြၽန္ေတာ္သြားမွာကိုဝမ္းမနည္းဘူးလား"
ရိေပၚရဲ႕ေမးခြန္းေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္မွာ ငိုခ်င္ရက္လက္တို႔္ျဖစ္ေနရတယ္။သက္ျပင္းေလးခ်ကာ
ရိေပၚမ်က္ႏွာကိုဖြဖြေလးကိုင္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
"ဝမ္းမနည္းဘူးလို႔ေျပာရင္ ငါလိမ္တာသိသာတယ္မလား။
ငါလူလိမ္တစ္ေယာက္ေတာ့မျဖစ္ခ်င္ဘူး ဝန္ခံတယ္။
မင္းမရွိမယ့္ရက္ေတြကိုေတြးမိရင္ ငိုခ်င္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့.ကေလးတစ္ေယာက္လိုငိုေနလို႔ ဘာမွထူးလာတာမွမဟုတ္ပဲ"
"ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငါကမင္းကိုလက္လႊတ္လိုက္ရတာမွမဟုတ္ပဲ
ငါတို႔နီးရဖို႔ ခဏေလးမဆိုသေလာက္ခြဲရတာေလ"
YOU ARE READING
𝚆 𝙷 𝚈 ?
Fanfiction𝙄 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙛𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣, 𝙩𝙝𝙚𝙣 𝙄 𝙛𝙚𝙡𝙡 𝙞𝙣 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞𝙩𝙝𝙤𝙪𝙩 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣.... 𝙒𝙃𝙔 ?
