𝚆 𝙷 𝚈 ?

10

အသိနည္းနည္း၀င္လာတာနဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုး ကိုက္ခဲနာက်င္
မူေတြကို စတင္ခံစားရၿပီး ေရွာင္းက်န္႔ မ်က္လုံးေတြ
တစ္ျဖည္းျဖည္းပြင့္လာသည္။ေခါင္းကိုလွည့္ၿပီးနံေဘးကို
ၾကည့္လိုက္ေတာ့အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းျဖင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့
ဝမ္ရိေပၚကိုေတြ႕ရသည္။

ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြကို ျပန္ေတြးမိသည့္အခါ..လက္သီးႏွစ္ဖက္
ကို ဆုပ္၍..တိတ္တဆိတ္ငိုေႂကြးသည္။ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး
ဒီအတိုင္းဆက္ေနေနမိတာလဲလို႔ေတြးရင္း ဆက္ဆံေနခ်ိန္
မွာသူသတိေမ့သြားတယ္ဆိုတာကိုသတိရ သြား၏။
၀မ္ရိေပၚ လိုလူက သူသတိေမ့ေနတာကိုလည္းဂ႐ုစိုက္မယ္
မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူး။အလိုဆႏၵျပည့္ဖို႔ပဲ ေရွး႐ႈမယ့္လူမ်ဳိး။

ေရွာင္းက်န႔္လက္သီးကိုတင္းေနေအာင္ဆုပ္ၿပီးမေက်နပ္
ခ်က္ေတြကိုသည္းခံထားရသည္။ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေနတဲ့ ၀မ္ရိေပၚ ကို ၾကည့္ၿပီး. စပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကို အနာခံၿပီး ကိုက္ပစ္လိုက္တယ္။

လက္ျဖင့္ကုတင္ကိုေထာက္ၿပီးအားယူကာထထိုင္လိုက္တယ္
သူ႕ကိုယ္သူျပန္ငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဝတ္စားေတြဖ႐ိုဖရဲျဖစ္
ေနတာလြဲလို႔ အကုန္ျပန္ဝတ္ထားၿပီးသားျဖစ္ေနတာ
ေတြ႕ရတယ္။ အခုသူလုပ္ရမွာ တစ္ခုက ယြင္ရွန္း မနိုးခင္
ဒီ စိတ္ပ်က္စရာအခန္းထဲကေန အျမန္ထြက္သြားရဖို႔ပဲ။

မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တာနဲ႕ ယိုင္တိုင္တိုင္ျဖစ္ေနတဲ့
ေျခေထာက္ေတြနဲ႕အတူ.နာက်င္လြန္းလွတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ အျမန္မသြားႏိုင္ပဲ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕သာထိုအခန္းဆီကေန
ထြက္လာရသည္။

ယြင္ရွန္းရဲ႕အခန္းဆီျပန္ေရာက္ေတာ့မွ.အိပ္ေမာက်ေနဆဲျဖစ္
တဲ့ ယြင္ရွန္းကိုၾကည့္ၿပီး. ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ရည္တို႔ ထပ္မံ
က်မိသည္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ေျဖးေျဖးခ်င္းကုတင္ေပၚတက္ကာ
ေစာင္ကိုမ်က္ႏွာအထိၿခဳံလႊမ္းကာ ဘာမွမသိေသးတဲ့
ယြင္ရွန္းေရွ႕မွာ သူဘယ္လိုမ်ားဆက္ၿပီး ေနရပါ့မလဲဆိုတဲ့ အေတြးကို ထပ္ခါထပ္ခါေတြးရင္း ငိုသည္။

ဘာကိုမွ ျပန္ျပင္ဆင္လို႔မရေအာင္ မွားသြားခဲ့ၿပီ.. ။

.
.
.