ညစာအတူတူစားခ်ိန္မွာလည္း သားျဖစ္သူရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ေန
တဲ့ မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ ဝမ္ထ်န္းထမင္းစားေတာင္မဝင္ခ်င္
ေတာ့ပဲ တူကိုျပန္ခ်လိဳက္တယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ ေခါင္းကိုငုံ႕ထားၿပီး ထမင္းစားေနတာလား တူကိုကိုက္ေနတာလားမသဲကြဲေပ။
"မင္းတို႔လက္ထပ္မယ္ဆိုတာကိုငါသေဘာတူ ထားၿပီးၿပီေလ. ဘာေတြမေက်နပ္ေနေသးတာလဲ။ "
ရိေပၚကိုယ္တိုင္ပါ လက္ထဲကဇြန္းကိုအသံျမည္တဲ့အထိ စားပြဲေပၚတင္ထားၿပီး ပါးကိုၾကည့္ကာေျပာလိုက္တယ္။
" ပါးက သေဘာတူေနတာလား
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုအႏုနည္းနဲ႕ခြဲေနတာလား။အဲ့တာပဲရွင္းေအာင္ေျပာ "
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ စကားအေခ်အတင္
ေတြျဖစ္ကုန္မွာစိုးေတာ့စားပြဲေအာက္ကေန ရိေပၚလက္ကိုအုပ္ကိုင္ထားသည္။
"ဘာလဲ ကိုယ့္ဖေအေတာင္ ကိုယ္မယုံဘူးလား
မင္းတို႔ကို သေဘာတူတယ္ဆိုတာေျပာၿပီးသား
တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲေနာက္တစ္ခုက ကုမၼဏီကိုလြယ္လြယ္နဲ႕ဆက္ခံတယ္ဆိုတဲ့
အတင္းစကား ရွယ္ယာရွင္ေတြၾကားထဲေျပာေစခ်င္လို႔လား"
ပါးေျပာတာေတြကမွန္ေနေတာ့လည္း ရိေပၚဘာမွဆက္မေျပာနိုင္ပဲၿငိမ္ေနသည္။သူ႕ကိုၾကည့္ေနတဲ့က်န႔္ေကာမ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေတာ့လည္း
ပါးေျပာတာေတြကိုလက္မခံခ်င္ျဖစ္ေနသည္။
"အဲ့တာဆိုလည္း.. ေကာကိုပါ ေခၚသြားခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ခြဲမေနနိုင္ဘူး."
ဝမ္ထ်န္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္စားပြဲကိုထုကာ ထရပ္လိုက္ၿပီး ထြက္မသြားခင္ေျပာလိုက္တယ္။
" ေအး ေခၚလာခဲ့. ေနာင္ CEO ျဖစ္လာမယ့္ သူက
ေယာက်္ားခ်င္းခ်စ္ေနၾကတဲ့ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
ကုမၼဏီတစ္ခုလုံးသိ႐ုံအျပင္ သတင္းစာထဲမွာ
ပါလာခ်င္ရင္ေပါ့ "
"လူတစ္ေယာက္ကိုေစာင့္ေရွာက္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က
အဲ့ဒီလူကိုေစာင့္ေရွာက္နိုင္မယ့္အရည္ခ်င္းရွိရမယ္။ မင္းအခုလုပ္ပုံက မဟုတ္ေသးဘူး..ငါသဘက္ခါ ညေနflight နဲ႕ျပန္မယ္ ေသခ်ာ စဥ္းစားထား. "
.
.
.
YOU ARE READING
𝚆 𝙷 𝚈 ?
Fanfiction𝙄 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙛𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣, 𝙩𝙝𝙚𝙣 𝙄 𝙛𝙚𝙡𝙡 𝙞𝙣 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞𝙩𝙝𝙤𝙪𝙩 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣.... 𝙒𝙃𝙔 ?
