လူရွင္းတဲ့ေနရာကိုေရာက္ေတာ့မွ.ေရွာင္းက်န႔္လည္းဖုန္းကိုနားနားကပ္ကာ.ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
"ရၿပီ ေျပာေတာ့."
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္လြတ္ပါ.ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ဘာကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္မလ်ိဳ႕ဝွက္ပဲ အကုန္ေျပာျပပါ့မယ္. အဲ့မိန္းကေလးကလည္းဘာမွကိုမဟုတ္တာ မိတ္ဆက္႐ုံဓာတ္ပုံတြဲအရိုက္ခံ႐ုံေလးပါဗ်ာ။စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ ေကာစိတ္ဆိုးရင္ကြၽန္ေတာ္႐ူးေတာ့မတက္ပဲ"
ရိေပၚ အခုလိုသူ႕အေပၚ ဂ႐ုတစိုက္ရွိၿပီး စိတ္ပူေနတာကို
သေဘာက်ၿပီးၿပဳံးမိေပမယ့္ တကယ္တမ္းျပန္ေျပာ
လိုက္တာက။
"ငါ.ငါစိတ္မဆိုးပါဘူး.ငါ့ဟာငါမုန႔္ထြက္စားတာကိုမင္းဟာမင္းအသည္းသန္ျဖစ္ေနတာေလ.အခုေတာ့လမ္းမေပၚမွာ
ငါအရွက္ကြဲတာပဲအဖက္တင္တယ္။"
"အဲ့ေတာ့..က်န္႔ေကာကကြၽန္ေတာ့္ကိုသဝန္တိုၿပီး
စိတ္ဆိုးတာမဟုတ္ဘူးေပါ့.. "
"တိုတာေတာ့တိုတယ္ေလ.. နည္းနည္းေလး။ငါနားလည္ဖို႔ေတာ့ႀကိဳးစားၾကည့္ပါတယ္။ မသိဘူးကြာ. အရမ္းႀကီးစိတ္ဆိုးတာလည္းမဟုတ္ဘူး ေပ်ာ္ေနတာလည္း
မဟုတ္ဘူး အဲ့ဒီ့အလယ္က.ခံစားခ်က္ပဲမင္းမသိပါဘူး.."
ေျပာရင္းေျပာရင္း. ကိုယ့္စကားနဲ႕ကိုယ္ပတ္႐ူပ္ေနမိေတာ့.
ေရွာင္းက်န႔္ဆက္မေျပာေတာ့ဖို႔ပဲ ေတြးလိုက္တယ္။
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသဝန္တိုတာပဲမလား..
က်န္႔ေကာကိုယ္စား.လက္စြပ္ေလးရွိေနတာကိုဘာေတြ
စိုးရိမ္ေနတာလဲ။ကြၽန္ေတာ္ကသာ က်န္႔ေကာ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားသြားမွာစိတ္ပူေနရတာ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ. ေကာက အေရးအပါဆုံးနဲ႕ အခ်စ္ရဆုံးဆိုတာပဲေတြး.. က်န္တာေခါင္းထဲမထည့္နဲ႕"
"အင္း.အဲ့လိုပဲေတြးပါမယ္။ ဒါနဲ႕. မင္းအားလို႔လားအခုက. မင္းတို႔ဆီမွာ ညနက္ေနၿပီမလား. အိပ္ေတာ့ေလ"
ကုတင္ကိုမွီၿပီးဖုန္းေျပာေနတဲ့ရိေပၚကေတာ့စိတ္ဆိုးေနတာေတာင္သူ႕ကိုေတြးေပးေနတဲ့လူသားေၾကာင့္ၾကည္ႏူးေနမိ
တယ္။
"ေကာကစိတ္ဆိုးၿပီးဖုန္းမကိုင္တာကို ကြၽန္ေတာ္ကအိပ္
နိုင္ပါ့မလား..ၿပီးေတာ့ ေကာကိုကြၽန္ေတာ္ေျပာျပစရာ
ရွိေသးတယ္။ "
YOU ARE READING
𝚆 𝙷 𝚈 ?
Fanfiction𝙄 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙛𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣, 𝙩𝙝𝙚𝙣 𝙄 𝙛𝙚𝙡𝙡 𝙞𝙣 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞𝙩𝙝𝙤𝙪𝙩 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣.... 𝙒𝙃𝙔 ?
