TRIGINTA

107 29 8
                                    

"Tomorrow?!"

Binasa ko ulit ang imbetasyon, umaasang nagkamali lang ako ng tingin. But no matter how many times I read the date written on the invitation, hindi pa rin ito nagbabago. Katulad ng hindi pagbabago ng ekspresyon ni Celsius na para bang normal na sa kanyang ikasal ang kanyang kapatid. 

"Yes. Tomorrow is her 18th birthday. The Elders decided it."

'Akala ko ba overprotective siya kay Nesrin? Bakit niya pinayagang mangyari 'to?'

Something feels really strange with this situation.

"I'll lend you some clothes to wear tomorrow, Lexington. Isang sagradong seremoniya ang kasalan sa Oblitus, kaya kailangang pormal ang damit ng mga imbitado sa kasal." Kalmadong paliwanag ni Celsius.

"Have you even met her fiancé yet?"

"No."

Pagak akong natawa sa inaasta niya. Faex! Hindi ako makapaniwala sa nagsasalitang batong 'to. How can he talk about his precious sister's wedding so casually?

"Kung ganoon, ayos lang sa'yong ikasal si Nesrin sa isang lalaking ni hindi mo pa nakikilala? Nang ganito kadali? Geez. Ang responsable mo naman palang kuya," sarkastiko kong sabi sa kanya. Baka-sakaling lang na matauhan. Wala akong kapatid, but I'm sure that if I have a little sister, I won't marry her off so easily.

Not like this.

'So, what in the name of asteroids is Celsius thinking?! Tsk.'

Pero sa kabila ng sinabi ko, hindi pa rin natinag ang binata. Huminga siya nang malalim at seryosong binalingan ang direksyon kung saan natatanaw namin si Nesrin. She was mounted on a white horse, plucking petals from a sunflower. Sa kabila ng ng makulay niyang damit ngayong araw, naroon ang lungkot sa mga mata niya.

I'll do anything to see her cheerful smile again.

"Mas may tiwala ako sa pipiliing ginoo ng Elders kaysa sa isang binatang nagmula sa kalawakan. My sister doesn't need another heartbreak." Seryosong nakatingin sa'kin si Celsius. I don't need to be a genius to figure out that he was referring to me. Naikuyom ko na lang ang mga kamao ko sa inis. Tuluyan nang nasira ang imbitasyon.

"And what do you mean by that?"

"It means exactly what it's suppose to mean. Nandito ka para hanapin si Mr. Lexington, hindi ba?"

"At naman ang kinalaman nito?"

"Tsk! Kapag dumating ang pagkakataon, iiwan mo rin ang kapatid ko. Hindi magiging sapat ang 'pagmamahal' mo sa kanya para talikuran mo ang iniwan mong buhay sa New Eastwood. You'll just be another shooting star, passing her by. Kaya, hangga't maaga pa, pinagsasabihan ko na kayong dalawa. If we prevent ourselves from foolishly falling in love, we don't have to deal with dramatic heartbreaks and stupid promises nobody can keep. Logic." Pagtatapos ni Celsius at nauna nang maglakad papalapit sa kinaroroonan ng kanyang kapatid.

Natuod ang ako sa kinatatayuan ko, habang dinadama ang nilamukos na imbitasyon sa kamay ko. Gustuhin ko mang makipagdebate kay Celsius, alam kong wala na rin itong saysay.

'Because he's right.'

*
Napag-usapan na namin kaninang umaga ang tungkol sa paghahanap kay papa sa silangang bahagi ng Oblitus---kung nasaan ang sakahang nasa paanan ng matarik na hagdang hinulma sa lupa. Sa kasamaang-palad, aabutin kami ng ilang oras kung lalakarin namin ito. Mabuti na lang at may nahiram na kabayo si Celsius.

Unfortunately, since horses were already extinct in New Eastwood even before I was born, wala akong ideya kung paano gamiting transportasyon ang mga hayop na ito.

✔Something Out ThereTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon