သခင္ေမာင္းလာတ့ဲဆိုင္ကယ္က သုတအိမ္မေရာက္ခင္နည္းနည္းေလးအလိုမွာရပ္သြားသည္..
"လိုက္ပို႔ေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္..."
သုတကဆိုင္ကယ္ေပၚကေနဆင္းၿပီးဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကိုခြၽတိကာ သခင့္ကိုလွမ္းေပးသည္
"ေျပာစရာရွိတယ္ ျမတ္သုတ"
သခင္ကသုတလွမ္းေပးတ့ဲဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကိုဆိုင္ကယ္ေပၚတင္လိုက္ၿပီး သုတခါးကိုလွမ္းဖက္လိုက္သည္...႐ုတ္တရက္ဖက္လိုက္ေသာေၾကာင့္ သုတလည္းေၾကာင္ေနသည္ ေနာက္မွအသိျပန္ဝင္ေတာ့ သခင္ကသူ႔ကိုုၾကည့္ေနၿပီး မ်က္ဝန္းေတြကတခုခုေျပာခ်င္ေနသလိုလိုပင္..
"ဘာ..ဘာလို႔လဲ..မင္းသခင္ ဖယ္ေပးေလ.."
သုတကသခင္မ်က္ႏွာန႔ဲသူ႔မ်က္ႏွာအရမ္းႏွီးကပ္ေနေသာေၾကာင့္ သခင့္ရင္ဘက္က္ိုသူ႔လက္ေလးန႔ဲတြန္းၿပီး ေ႐ွာင္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္.. ..ဒါေပမယ့္သခင္ကလည္းမဖယ္ပဲဆက္ၿပီးဖက္ထားတာမို႔ သုတ႐ွက္ၿပီးမ်က္ႏွာေတြနီရဲတက္လာသည္....ရင္ေတြလည္းအရမ္းခုန္ေတမိသည္ ဒီေနရာမွာသခင္မဟုတ္ပဲတျခားတစ္ေယာက္ဆိုရင္ရြ႔ံၿပီးမုန္းမိမယ္ဆိုေပမယ့္ သခင့္အေပၚေတာ့႐ွက္တာန႔ဲရင္ခုန္တာရယ္ကလြဲၿပီးဘာမွမျဖစ္မိ..
"သိပ္လွတယ္...ျမတ္သုတ"
"ဟင္.."
ဒီစကားကေတာ့သခင္စိတ္ထဲမွာ႐ွိသလိုအမွန္တိုင္းေျပာလိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္ ေခါင္းေလးငု႔ံၿပီးမ်က္လႊာခ်ထားတ့ဲသုတရ႕ဲမ်က္ေတာင္ေမႊးေလးေတြကသဘာဝအတိုင္း႐ွည္ျပ္ီးေကာ့ဆင္းေနသည္မွာ Mascaraသုံးထားတာထက္ေတာင္ပိုလွေသးသည္...အနီးကပ္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပါးကေသြးေၾကာစိမ္းေလးေတြကိုေတာင္ျမင္ေနရသည္..နႉတ္ခမ္းသားေလး2လႊာကလည္းစေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးလိုပင္...ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္းသည္...ေႂကြ႐ုပ္ေလးလို႔လွတယ္ဆိုတ့ဲစကားလံုးက ျမတ္သုတအတြက္မ်ားျဖစ္တည္လာတာလားဟု႔ေတာင္ထင္ရသည္

VOUS LISEZ
Maung(Completed)
Fiction généraleျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္ခ့ဲမိေသာဤလူသားကို"ေမာင္"ဟု႔ေခၚသည္ မြတ်နိုးစွာချစ်ခဲ့မိသောဤလူသားကို"မောင်"ဟု့ခေါ်သည်