"...သုတ..ကလေး..ကလေးမွေးချင်နေတာလား.."
"အင့်...ဟုတ်..အာ့....တယ်...အား..အရမ်း...နာ...နာတယ်.."
"...ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...အန်တီရေ...မဖြူလာကြပါဦး.."
မင်းမြတ်ကလည်းလမ်းမလျောက်နိုင်သေး၍ဘာမှလုပ်ပေးလို့မရပဲဖြစ်နေကာ အကူညီအော်ပြီးတောင်းရသည် မဖြူကလည်းရေချိူးခန်းဝင်နေ၍အပေါ်ထပ်ကအသံတွေကိုမကြားပေ
"...သုတ...."
"...အဟင့်...အာ့...သေတော့မှာပဲ...အ..အရမ်းနာတယ်..."
သုတလဲနေတဲ့နေရာကနေထွက်လာတဲ့ရေများကြောင့် မင်းမြတ်အံ့သြ သွားရသည် ဒါသူကြားဖူးတဲ့ရေမွှာပေါက်တယ်ဆိုတာလား
"...သု..သုတ.."
"..အဟင့်...အာ့..."
မင်းမြတ် ကိုယ့်ရှေ့မှာကိုယ်ချစ်ရတဲ့ညီလေးခံစားနေရတာကိုဘယ်လိုမှကြည့်မရက်နိုင်တော့ပေ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်အားတင်းပြီးလမ်းစမ်းလျောက်ကြည့်သည် စစချင်းမှာလဲကျတော့မလိုဖြစ်ပေမယ့် နာကျင်နေတဲ့သုတမျက်နှာကြောင့်သူဘယ်လိုမှမလဲကျရက်ပေ သူ့ညီလေးတခုခုဖြစ်သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ သူကာကွယ်ရမယ်
ကြိုးစားကာအားတင်းပြီးထပ်လျောက်ကြည့်ရင်းခြေထောက်အစုံကအားမာန်အပြည့်ဖြင့်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာလမ်းလျောက်နိုင်သွားသည်
"...သု...သုတ အစ်ကိုဆေးရုံကိုခေါ်သွားပေးမယ် အားတင်းထားနော်.."
"...ဟု..တ်..."
မင်းမြတ်က သုတကိုပွေ့ချီလိုက်ကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်
"....ဟယ် ကိုမင်းမြတ်..ဘယ်လိုဖြစ်..ဟင်..သုတဘာဖြစ်တာလဲ.."
အခန်းထဲကနေထွက်လာတဲ့မဖြူက မင်းမြတ်နဲ့သုတကိုတွေ့တော့အံ့သြ သွားရသည်
"..သုတကလေးမွေးတော့မယ်မဖြူ...မင်းသခင်ကို အကြောင်းကြားလိုက်ပါ..ကျွန်တော် သုတ ဗိုက်အပ်ထားတဲ့ဆေးရုံသွားနှင့်မယ်.."
မဖြူကိုပြောပြီးပြီးချင်း အိမ်ပြင်ကိုအမြန်ထွက်သွားတဲ့ မင်းမြတ်ကိုကြည့်ပြီးမဖြူ ခဏကြောင်ကာရပ်နေမိပြီးမှ သတိပြန်ဝင်လာကာ သခင့်ကိုဖုန်းဆက်ဖို့လုပ်ရသည်
.......................
YOU ARE READING
Maung(Completed)
General Fictionျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္ခ့ဲမိေသာဤလူသားကို"ေမာင္"ဟု႔ေခၚသည္ မြတ်နိုးစွာချစ်ခဲ့မိသောဤလူသားကို"မောင်"ဟု့ခေါ်သည်
