တီတီတီ💢💢💢
"က်စ္..ဒီေန႔က်မွကားလမ္းေတြကဘာလို႔ဒီေလာက္ပိတ္ေနရတာလဲ.."
ျမတ္သုတေရာက္ေနတ့ဲဆိုင္ကိုေရာက္ဖို႔က သုံးမွတ္တိုင္ေလာက္ေမာင္းရဦးမည္ ဒါေပမယ့္လမ္းမွာကားပိတ္ေနတာကနာရီဝက္ေလာက္ၾကာေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္မင္းသခင္စိတ္တိုလာသည္..ျမတ္သုတကိုဖုန္းဆက္ခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္ဆီမွာသူ႔ဖုန္းနံပါတ္မွမ႐ွိသည္ပဲ..အျမဲတမ္း messagerကေနစကားေျပာေနၾကျဖစ္၍ဖုန္းနံပါတ္ကိုလည္းမစုံစမ္းမိထား..
'ေနပါဦး..မင္းျမတ္သီဟ ကသူ႔ညီကိုဖမ္းေခၚသြားတာ အခုထိမသိေသးဘူးလား..ဘယ္လိုအကိုလဲ...'
......................
ျမတ္သုတ အသိ႐ွိေပမယ့္ တစ္ကိုယ္လံုးအားမ႐ွိသလိုျဖစ္ကာ လက္ေလးတစ္ေခ်ာင္းလႉပ္ဖို႔ေတာင္မနည္းအားယူေနရသည္
"သုတ..မင္းသိလား..မင္းကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ..."
ေကာင္းကင္က ျမတ္သုတအေပၚမွာအုပ္မိုးၿပီး သုတမ်က္ႏွာေလးကိုျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္ေနသည္
ဒီ ျမတ္သုတ ဆိုတ့ဲေကာင္ေလးကိုသူတကယ္ခ်စ္ခ့ဲမိတာ..အျမဲတမ္းအတန္းထဲမွာဆိုလည္းမ်က္စိေအာက္ကအေပ်ာက္မခံႏိုင္ေအာင္ကိုျဖစ္ခ့ဲတာ....အ့ဲေန႔တုန္းကသုတကိုနမ္းဖို႔ႀကိဳးစားမိတာလည္းသူ႔မွာယုတ္မာခ်င္တ့ဲစိတ္န႔ဲလုပ္ခ့ဲတာမဟုတ္ဘူး..ၾကည့္ေနရင္းန႔ဲအရမ္းအသည္းယားလာလြန္းလို႔နမ္းဖို႔လုပ္ခ့ဲမိတာ..ေကာင္းကင္က သုတရ႕ဲအက်ႌၾကယ္သီးေတြကိုျဖဳတ္ဖို႔လုပ္သည္..
"မ..လုပ္.န႔ဲ..."
ျမတ္သုတကေကာင္းကင္ကိုမလုပ္ဖို႔ေတာင္းဆို႐ွာသည္ ေကာင္းကင္ကေတာ့ဂ႐ုမစိုက္စြာၾကယ္သီးေတြကိုဆက္ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္ အက်ႌေတြကြာသြားေတာ့ ျမတ္သုတရ႕ဲ ႏို႔ႏွစ္ေရာင္အသားရည္ေလးကလွပစြာထြက္ေပၚလာသည္....ေကာင္းကင္ကသုတရ႕ဲလည္ပင္းေလးကိုဖြဖြေလးကိုက္ကာ အမွတ္ေပးေနသည္
YOU ARE READING
Maung(Completed)
General Fictionျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္ခ့ဲမိေသာဤလူသားကို"ေမာင္"ဟု႔ေခၚသည္ မြတ်နိုးစွာချစ်ခဲ့မိသောဤလူသားကို"မောင်"ဟု့ခေါ်သည်