KOMOREBİ -1- [JJK] TR ✔️

31. Bölüm ✨

"Bak geri sar bir Jungkook..." dedim masaüstü bilgisayarın faresini kavrayan Jungkook'a. Dediğimi yaptığında, boynumu terleten saçlarımı geriye atıp konuştum.

"Hah işte burada, na nı na nııı naa değil de sonlara doğru nahnı naanııı nan naanııı gibi bir şey olsa daha iyi olur. Ama diğeri de kötü değil. Yine de sen bilirsin." dedim ince hırkamın kollarını ellerime kadar çekerek.

"Hmm burası mı?" deyip tekrar dinlerken, çok ciddiydi.

"Ama dediğim gibi diğeri de kötü değil." deyip oturduğum sandalyede arkama yaslandım.

"Yok ben yine yapımcımızla konuşurum orayı. Sağ ol. Başka bir yer var mı kulağını tırmalayan?" dedi bilgisayardan gözlerini ayırmadan. Yukarıya bakmaktan boynum ağrmıştı.

"Yok, gerisi kulağa hoş geliyor."

Kafasını sallayıp dosyaları kapattı fakat bilgisayarı kapatmayıp başka bir yere tıklamıştı.

"Ne yapıyorsun?" diye sordum gözümü ovalayarak.

"Müzik açacağım. Ne açmamı istersin?"

"Hmm...Senin söylediğin bir şarkı var mı?" dedim sandalyemi biraz daha ona yaklaştırıp tam yanına gelerek.

"Var." dedi gülerek. Hoşuna gitmişti. "En sevdiğimi açacağım. Ben yazdım biliyor musun?"

"Hadi aç, merak ettim."

Spotify hesabına girerek Euphoria adlı şarkıya tıklamadan önce bana döndü hafifçe.

"Bu şarkıyı yazarken...Sen yoktun o zaman. Ama şimdi sözlerini ve şarkıyı sana ithaf ediyorum."

Hafifçe tebessüm edip kafamı salladım. Bu arada, küçük odada ılık bir şekilde çalışan klimadan dolayı terlemiştim. Hırkamı çıkararak kenara koydum ve giydiğim siyah, göbeği açık kazağımı aşağı çektim. Hoparlörden yükselen yumuşak bir ses odayı doldurduğunda, sandalyesini karşıma getirdi ve bacaklarımı bacaklarının arasına alarak, ellerini açık olan belime yerleştirip alnını alnıma yasladı. Her bir dokunuşunda titriyordu kalbim. Jungkook'un bu kadar romantik olduğunundan hayranlarının haberi var mıydı acaba?

Ben de kollarımı, onun beline yerleştirdim ve gözlerimi kapattım. Şu dünyada hiç bir çikolata, yemek, aktivite, Jungkook'un yanında olduğum kadar mutlu hissettiremezdi beni.

Bileğindeki gümüş bileklik, tenime değerken, yüzüklü parmaklarıyla da okşuyordu belimi. "Dinle şimdi." diye fısıldadığında, muazzam sesiyle şarkı da başlamıştı.

Sen hayatıma yeniden doğan gün ışığı
Çocukluk hayallerimin geri dönüşü
Bu hissettiklerim ne bilmiyorum
Yoksa rüyada mıyım hala
Çölün mavi serabıdır hayaller

Şarkının sözlerini duyduğumda, sanki bana söylüyormuş gibi hayal ettiğim için çok fazla duygulanmış ve başımı kaldırıp gözlerine bakmıştım şarkı hala devam ederken. Ne zaman başladığımızı bilmediğim bir şekilde, haifiçe sağa sola sallanıyorduk.

İçimde olası bir yer
Mutluluktan nefesimi kesiyor
Etrafımdakiler gittikçe netleşiyor

Tut şimdi ellerimi

Derken belindeki elimi aldı ve kendininkine kenetleyerek, nakarat kısmını mırıldandı şarkıyla beraber.

Mutluluğumun sebebi sensin

Dudaklarım istemsizce kıvrıldığında, o da gülüyordu. Şarkı bitene kadar, öylece sallanıp sadece gözlerimizi konuşturduk. Her an ağlayabilirdim.