KOMOREBİ -1- [JJK] TR ✔️

32. Bölüm ✨

Bugün 4. Bölümü de atabilirim belki. 🤭

¶👈 Bu işaret geldiğinde bakabilirsiniz.

_______

Okuldan çıkıp otobüse atladım ve her ne kadar istemesem de şirkete gitmek zorundaydım. Çünkü ne kadar tripli de olsam Jin ile piyano çalışacaktık, hem de Hyun Ji unnie oradaydı ve iyi olmadığını düşünüyordum. Dün üvey abisinin intihar haberini almıştık.

Jungkook'a nasıl mı çektiriyordum? İki gündür şirkette uyuya kaldığı için eve gelemiyordu bu yüzden pek görmemiştim onu. Kısacası, daha planımı işleve geçirmemiştim.

Planım ne miydi? Yüzüne bir saniye bile bakmamak, onun olduğu yere girmemek, benim olduğum yere gelirse direk çıkmak, arada gururunu incitecek şeyler söylemek, o yokmuş gibi davranarak dediği hiç bir şeyi duymamak, ve normalde hiç tarzım olmayan kıyafetler giyip, onu tahrik ederek bana dokunmasına bir saniye bile izin vermemek. Huh! Bunları bir gecede düşünmüştüm. Hyun Ji unnie de biraz yardım etmişti tabi. Aslında amacım benim gönlümü düzgün bir şeklide almasını sağlamaktı. Eğer ters teperse de suyuna gidecektim. Böyle bir şey için küsecek halimiz yoktu. Sadece kısa süreliğine onu süründürecektim o kadar. Tıpkı o yükseklikte, ona yalvarırken benim de süründüğüm gibi.

Şirkete giderek yukarı çıkarken üzerimi kontrol ediyordum. Bu günlük her zamanki gibi normal şeyler giymiştim. Kıyafet kısmı ileride olacaktı.

Odaya girdiğimde Hyun Ji unnie, yalnız başına oturmuş telefonuyla uğraşıyordu büyük bir ciddiyetle.

"Unnie?" dedim paltomun çıkararak. "Neye bakıyorsun öyle?" diyerek yanına oturdum.

"Hiiç..." dedi keyifsizce. "Şu intihar haberinin ayrıntılarına bakıyordum."

"İyisin değil mi?"

"İyiyim. Ne yapabilirim ki, bu yolu kendi seçti." Aslında Jimin'den duymuştum haberi aldığında çok kötü olduğunu, bütün gün ruh gibi gezdiğini. Her ne kadar haz etmese de, bir insan ölmüştü. Bir can yok olmuştu. Belki yaşasaydı, düzelebilirdi bile.