Zawgyi"ေဘဘီ...ေဘဘီ....."
အေရွ႕ကေန အသည္းအသန္မေျပးရံုတမယ္ လွစ္ခနဲ ထြက္သြားေသာသူေလးေနာက္ ရီရွင္း အမွီလိုက္
ေနရသည္။ေခၚသံကိုလည္း မသိေက်းကြ်န္ျပဳကာ
ဒီလူကို မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္လုပ္ၿပီး နဂို Villa ထဲအထိဝင္သြားသည္။အထဲေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ေလွကားကေန ေျပးတက္ကာ အေပၚထပ္သို႔ တက္သြားျပန္သည္မို႔ ရီရွင္း အေမာမေျပႏိုင္ေသးပဲ ေနာက္ကေနထပ္ၿပီးလိုက္ရျပန္သည္။"ဂေလာက္"
တံခါးဂ်က္ခ်သံ၏ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ တဒုန္းဒုန္းႏွင့္
တံခါးကို လက္ျဖင့္ထုသံက ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္။"ဒုန္း...ဒုန္း...."
"ေဘဘီ...တံခါးဖြင့္!"
အထဲက တစ္စံုတစ္ရာ တံု႔ျပန္သံမၾကားရျခင္းက
ရီရွင္းကို ပိုလို႔ အက်ပ္ရိုက္ေစသည္။စိတ္ထဲ မြန္းၾကပ္လာမႈေၾကာင့္ လည္ပင္းမွ နက္ကတိုင္ကို ေျဖေလွ်ာ့လိုက္ေသာ္လည္း ထင္သလို သက္ေတာင့္သက္သာမရွိ။"ကိုယ့္ စကားကိုေတာ့ နားေထာင္ဦးေလ ေဘဘီ"
အခန္းအျပင္ကေန ရီရွင္း စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးရွည္ေအာင္ထားၿပီး ေျပာသည္။စိတ္ေကာက္ေနေသာ ယုန္ကေလးအား စိတ္ရွိလက္ရွိ ဇိုးကနဲဆတ္ခနဲ ဖ်စ္ညႇစ္
လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သည္းခံၿပီး ခဏၿငိမ္လိုက္သည္။"လံုးဝ တံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္မရွိတာ ေသခ်ာၿပီ
ေပါ့ ကိုယ့္အခ်စ္ကေလးက"တံခါးေဘာင္ကို လက္ေထာက္ၿပီး နဖူးနဲ႔ထိထားရင္း
ေမွ်ာ္လင့္မဲ့သည့္သူတစ္ဦး အသြင္ မိွုင္းက်သြားၿပီး
ေနာက္"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေဘဘီ၊ ကိုယ္ ေဘဘီ့ကို
အထီးက်န္ေစသလို ျဖစ္သြားခဲ့မိတယ္"ႏြမ္းလ်သည့္ မ်က္ဝန္းတို႔က အသက္မဲ့ေတာ့မည့္ အလား၊ ခပ္တိုးတိုး ေလသံျဖင့္ တကိုယ္တည္း ေရရြတ္ေနသလို ျဖစ္ေနေပမယ့္
"ကိုယ့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔လည္း မေတာင္းဆိုပါဘူး။
ေဘဘီ့မ်က္ႏွာေလး ေတြ႕ခြင့္ရရင္ ကိုယ္ေက်နပ္ပါၿပီ"တမ္းတရသည့္ ခ်စ္ရသူသိပါေစေတာ့ ဟူ၍သာ
တဖြဲ႕တႏြဲ႕ မဆိုတတ္ေသာ ဒီလူက ႏွလံုးသားေစစားရာ
အတိုင္းသာ ေျပာဆိုမိသည္။
YOU ARE READING
COTTON CANDY
Romance☁Cotton candy skies why can't you be mine?☁ #Xingho Fanfiction #Primrose_vanilla Cover by @Amaryllis_Lian