Zawgyi
"Shu!! တိတ္တိတ္ေနေလ မင္ဟိုႏိုးသြားမယ္"
ထိတ္လန္႔မႈေၾကာင့္ ျမန္ဆန္ေနသည့္ အသက္ရႈသံေတြကတိုးညႇင္းတဲ့ စကားသံေနာက္မွာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းျငိမ္သက္စျပဳလာသည္။ ဆူဟို႔ကိုယ္ကို ခ်ဳပ္ထားသည့္လက္ေတြက ခုနကေလာက္မတင္းၾကပ္ေတာ့ေပမယ့္
ဖယ္မသြားပဲ ခါးတဝိုက္သို႔ ဆင္းသက္ကာ ေပြ႕ဖက္ထားသည့္ အသြင္သို႔ ေျပာင္းသြားသည္။
"ဦး...!"
ပါးစပ္ကို အုပ္ထားသည့္လက္တစ္ဖက္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖယ္သြားသည္ႏွင့္ ဆူဟို မထင္မွတ္ထားသည့္ အတိုင္း အံ့အားသင့္စြာနဲ႔ ဦးကို ေခၚလိုက္မိသည္။ခပ္တိုးတိုးရယ္သံက ေလေျပေလညင္းၾကားထဲမွာ ႏူးညံ့စြာပ်ံ႕လြင့္လ်က္။ဆူဟို႔ပုခံုးေပၚသို႔ေမးတင္ကာ လည္ပင္းသားကို မထိတထိ နမ္းရွိုက္ေနသလို အေနာက္ဘက္မွ ခါးတစ္ဝိုက္ကို ပိုမိုတင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္ရင္း ေစြ႕ကနဲဆြဲကပ္လိုက္သည့္ ဦးေၾကာင့္ ဆူဟို႔တစ္ကိုယ္လံုး ဦးရင္ခြင္ထဲမွာ အလိုလိုနစ္ျမႇဳပ္သြားရသည္။
"ေတြ႕ခ်င္ေနခဲ့တာ"
ရိုးရွင္းတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႔တင္ စိတ္မေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ့သမွ်အကုန္လံုး ေပ်ာက္ပ်က္သြားရသည္က တကယ္ မထင္မွတ္စရာ။ရင္ခြင္ထဲမွာေနရင္း စည္းခ်က္က်ေနတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြကို အျပန္အလွန္ၾကားေနရသလို ေႏြးေထြးေနသည့္ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ရႈပ္ေထြးေနခဲ့တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြပါ ၿငိမ္သက္သြားသည္။ဒါေပမယ့္ သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ကိုယ္သင္းရနံ႔နဲ႔အတူ ေရာေထြးေနတဲ့ ရင္းႏွီးေနမက်သည့္ ရနံ႔တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္
"ဦး..ေသာက္လာတယ္မလား"
ဆူဟို႔ရဲ႕အေမးကို မေျဖပဲ အနည္းငယ္ေစာင္းငဲ့လိုက္လို႔နီးကပ္သြားတဲ့ ပါးျပင္ကိုသာ နမ္းရွိုက္ေနျပန္သည့္ဦးေၾကာင့္ ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြကို ဖယ္ၿပီး တဖက္လွည့္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။ မထင္မွတ္ထားသည့္
ဆြဲေဆာင္မႈျပင္းစြာညိဳ႕ငင္ေနသကဲ့သို႔ ရီေဝသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ ေကာ့ညြတ္သြားသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္တစ္စံုက လေရာင္ေအာက္၌ ထင္ဟပ္ေနသည္မွာ ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ရာအတိ။
YOU ARE READING
COTTON CANDY
Romance☁Cotton candy skies why can't you be mine?☁ #Xingho Fanfiction #Primrose_vanilla Cover by @Amaryllis_Lian
