Zawgyi
"အိုပါး!!!!"
အေဝးကေနအသည္းအသန္လံုးေနေအာင္ေျပးလာၿပီးဆူဟို႔ကိုယ္ေပၚသို႔ ခုန္ဖက္လိုက္သည့္ ဆိုဟီးေၾကာင့္ဆူဟိုေနာက္လန္သြားမလိုျဖစ္ကာ ဟန္ခ်က္ထိန္းလိုက္ရသည္။
"ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါ့အစ္ကိုနဲ႔ေတြ႕ရၿပီ Yay!!!ha ha!!"
ဆူဟို႔ကို မလႊတ္တမ္းဖက္ရင္း ခုန္ေပါက္လ်က္ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ ညီမေလးဆိုဟီးကို ဆူဟိုပခံုးကေန ဆြဲခြာၿပီးေနာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတာ့
"နင္ တကယ္ ဆိုဟီးပဲ"
"Bor!!အိုပါး ၃ႏွစ္ေလာက္ မေတြ႕ရတာၾကာတဲ့ညီမကို
ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းေျပာတဲ့ စကားက ဒါလား"
"ဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနမွန္းလည္းမသိဘူး၊ ဆိုဟီးဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းမကိုင္ဘူး။
လမ္းေပ်ာက္ခါနီးေနျပီ လူက"
"Mian ငါ့ဖုန္း အသံပိတ္ထားမိလို႔၊ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဆိုဟီး ငါ့ကိုလည္း ဘာမွႀကိဳမေျပာပဲနဲ႔။ဧကႏၱ နင္အိမ္ကေန ဆိုးလ္ကို ခိုးတက္လာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား"
ဆိုဟီး မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ဆူဟိုလက္ကို ဆြဲခ်ိတ္လိုက္ ျပီးေနာက္
"စကားအေကာင္းမေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္ကေတာ့ အရင္အတိုင္းရွိေသးရင္ ငါ့အစ္ကိုမွန္တာပဲ"
"လာသြားၾကမယ္ အိုမားေမၽွာ္ေနေတာ့မယ္"
ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေရွ႕ကိုဆက္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ဆိုဟီးေၾကာင့္ ဆူဟိုထပ္ၿပီး အံံ့ဩသြားရျပန္သည္။
"အိုမားပါေရာက္ေနတာလား"
"အင္းေလ"
ဆိုးလ္မွာ မိသားစုလိုက္ေတြ႕ဖို႔ အခြင့္အေရးက အခုေလာက္ထိျမန္သြားမွန္း ဆူဟိုမသိခဲ့သည္မွာအမွန္။ ပံုမွန္ဆို ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးက စာေမးပြဲကာလ နီးေနသည္မို႔ camp ဝင္ကာ စာေလ့လာရေတာ့မည့္အခ်ိန္မ်ိဳး။ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ဆိုဟီး အားစရာအေၾကာင္းမွ မရွိ။
ေက်ာင္းကခြင့္ရက္ေပးလို႔လား၊ တစ္ခုခုအေၾကာင္းထူးရွိလို႔လား ေတြးၾကည့္ေတာ့
*Aish! ေသစမ္း။ မနက္ျဖန္ ဆိုဟီးေမြးေန႔ပဲ*
ဆူဟို အခုတေလာ စိတ္ေသာကျဖစ္စရာေတြ
ခ်ည္းၾကံဳေနရေတာ့ ဆိုဟီးရဲ႕ ေမြးေန႔ကိုေတာင္ေမ့မလိုျဖစ္သြားသည္။ႏွစ္တိုင္း ဆိုဟီးေမြးေန႔တိုင္း ဆူဟိုတစ္ခုမဟုတ္၊ တစ္ခု ျပင္ဆင္ေပးၿပီးဆိုဟီးေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးေနက်။
YOU ARE READING
COTTON CANDY
Romance☁Cotton candy skies why can't you be mine?☁ #Xingho Fanfiction #Primrose_vanilla Cover by @Amaryllis_Lian
