Zawgyi
"အိုမား!!!"
စြတ္ျပဳတ္ဆိုင္တံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္ဝင္ခ်င္း ခ်က္ခ်င္းကို ေျပးဖက္တဲ့ ဆူဟို႔ေၾကာင့္ ဆူဟို႔အေမေတာင္ ဘာမွမေျပာလိုက္ရပဲ အံ့ဩေနသည္။
"ဆူဟိုရား....ဒါ ျပန္လာတာလား"
"Nae ေဒၚေလး"
သူ႔အေမကို ဖက္ထားရင္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္လို႔ထင္မွတ္ရတဲ့ေနရာရဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ဝင္လာၿပီး ဟင္းရြက္ျခင္းကို သယ္လာတဲ့ ေဒၚေလးဆိုတဲ့သူကို ျပန္ေျဖသည္။ ေဒၚေလးဆိုတဲ့သူက ဟိုတခါ ဆိုဟီးေမြးေန႔လုပ္တုန္းက ရီရွင္းလည္း ေတြ႕ဖူးသည့္အတြက္ စိမ္းသက္သလိုေတာ့ မျဖစ္ေတာ့။
"လုပ္ျပန္ၿပီ ဆူဟို...ထပ္ၿပီး ႀကိဳမေျပာပဲနဲ႔"
"ေျပာေနရင္ အိုမားေစာင့္ေနရမွာေပါ့၊ အဲ့အစား ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာေတာ့ ပိုမေကာင္းဘူးလား"
"ဒီကေလးကေတာ့..."
ဆူဟို႔ေက်ာကို ပုတ္ေပးေနတဲ့ သူ႔အေမနဲ႔၊ျပံဳးရႊင္ေနၿပီး အသည္းအသန္ကို ဖက္ထားတဲ့ဆူဟို။အလြမ္းသယ္ေနၾကတဲ့ သားအမိေတြကို ၾကည့္ၿပီး ငယ္စဥ္က အေၾကာင္းေတြေတာင္ ရီရွင္းသတိရမိသည္။ဆူဟိုတို႔ မိသားစုနဲ႔ ဆန္႔က်င္စြာ ရီရွင္းအတြက္အခုလို ေႏြးေထြးမႈဆိုတာ ၆ႏွစ္အရြယ္ကစၿပီး မခံစားမိေတာ့သည္က ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ။
မိဘ ၂ပါးစလံုးကလည္း ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေတြ အေပၚအာရံုစိုက္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ကေလးဘဝက ရီရွင္းအတြက္အိမ္ေတာ္ထိန္းေတြကသာ အေဖာ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ တျခားအေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းလိုမ်ိဳးလည္း မရွိပဲ တေယာက္တည္း တသီးတသန္႔ေနခဲ့သလို တဦးတည္းေသာ ကစားေဖာ္ကေတာ့ ညီမဝမ္းကြဲ ယိြေဖးသာ။
ေမာင္ႏွမ မရွိသည့္အတြက္ မွ်ေဝေပးစရာ လည္းမလိုပဲ ဘာမဆို တေယာက္တည္း အလိုရွိသမွ်ရခဲ့ေပမယ့္ရီရွင္းအတြက္ အမွန္တကယ္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ မိသားစု ေႏြးေထြးမႈနဲ႔ ဂရုစိုက္မႈေတြဆိုတာေတာ့ ထူးဆန္းလြန္းတဲ့ ေဝါဟာရေတြလိုပါပဲ။
ပထမဆံုးအေနနဲ႔ တျခားမိသားစုေတြကို အားက်မိသလို ျပည့္စံုသည္လို႔ ထင္ေနရသည့္ ကိုယ့္ဘဝက တကယ္တမ္းမွာေတာ့ အထီးက်န္ဆန္မႈသက္သက္သာ ျပည့္ႏွက္ခဲ့သည္ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွသိႏိုင္မွာမဟုတ္ပဲ။
YOU ARE READING
COTTON CANDY
Romance☁Cotton candy skies why can't you be mine?☁ #Xingho Fanfiction #Primrose_vanilla Cover by @Amaryllis_Lian
