"ငြိမ်"

Ep 1

Unicode

နိုဝင်ဘာ ၁၅ ၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ်

အချိန်ကာလကား ဒေါက်တာဘဦး သမ္မတလုပ်အုပ်ချုပ်စဉ်ကာလ...

ရန်ကုန်မြို့ရှိအထက်တန်းစားမိသားစုတစ်ခုနေထိုင်သော ခြံကျယ်ကြီးတစ်ခုသည် ဒါလဟိုဇီလမ်း
(ယခု မဟာဗန္ဓုလလမ်း)ပေါ်တွင်
ထီးထီးမားမားတည်ရှိလျက်ရှိသည်။
ခြံအဝင်ဝသံပန်းတံခါးပေါ်တွင် ချိတ်ဆွဲထားသောကနတ်လက်ရာများပါသည့်သစ်သားဆိုင်းဘုတ်ပေါ်တွင်ထင်ထင်ရှားရှားရေးထိုးထားသည်က..

"ဧကမြိုင်"

ခြံဝန်းကျယ်တွင်းရှိ ခမ်းနားထည်ဝါသောအိမ်ကြီး၏
အတွင်းဧည့်ခန်းသည်လည်း
ယမန်နေ့များထက်
အေးစက်တိတ်ဆိတ်လျက်ရှိသည်။
ကောင်းသောတိတ်ဆိတ်ခြင်းတော့ဖြစ်ဟန်မတူ..။

ကိုလိုနီခေတ်အငွေ့အသက်များထုံမွမ်း‌ထားသော ပရိဘောကအသုံးအဆောင်တို့သည် ထိုဧည့်ခန်းမကြီး၏အရှိန်အဝါကို ပို၍ထည်ဝါခန့်ညားစေသလို
မျက်နှာကြက်ထက်မှ မီးဆိုင်းကြီး၏အလင်းရောင်သည် ဧည့်ခန်းဆောင်အတွင်းရှိလူအားလုံးအပေါ် ကောင်းကောင်းကြီးဖြန့်ကျက်ထားလေသည်။

"မေမေ ဒီကိစ္စကို လုံးဝ လက်မခံနိုင်ဘူး မင်းထင်!!!.."

သြဇာအာဏာအပြည့်ဖြင့်ထွက်ပေါ်လာသော "ဧကမြိုင်"၏အိမ်ကြီးရှင် ဒေါ်နန်းထိပ်ထားတင်ရဲ့ စကားသံသည် ဧည့်ခန်းမအတွင်းရှိငြိမ်သက်နေသောလူတစ်ချို့ကို
လှုပ်နှိုးလိုက်သည့်နှယ်...။

"နွယ်က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ မေမေ
နွယ်ကသားအပေါ်သိတတ်တယ် မယားဝတ္တရားကျေတယ်
အိမ်ထောင့်တာဝန်နိုင်နင်းတဲ့မိန်းကလေးပါ"

မင်းထင် တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ်မလွန်ဆန်ရဲခဲ့သည့်
မိခင်ဖြစ်သူရဲ့စကားကိုခွန်းတုန့်ပြန်ရင်း ဘေးနားမှာ မျက်နှာလေးညှိုးကာ ငြိမ်သက်နေရှာသော ဇနီးအသစ်စက်စက်လေး၏လက်ကလေးကို
ဖြစ်ညှစ်ဆိုင်ကိုင်ရင်းအားပေးဟန်ပြုလိုက်မိသည်။

"ကိုယ်နဲ့အဆင့်တန်းချင်းမတူတဲ့သူနဲ့ ဘာလို့ပေါင်းဖက်နေချင်ရတာလဲ မောင်မောင်..."