Zawgyi
"ၿငိမ္ေျပ... ၿငိမ္ေျပ!!!! "
ေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး ခပ္ဖြဖြေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာေျခလွမ္းတို႔သည္ မစူးမက်ယ္ေခၚသံေၾကာင့္တံု႔ခနဲရပ္တန္႔သြားရသည္။
မည္သူလဲဆိုတာ လူအုပ္ၾကားထဲေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
အေမႊးပြပြေလးေတြႏွင့္ဖ်င္လြယ္အိတ္လိေမၼာ္ေရာင္ကေလးကို
လက္တြင္ပိုက္ကာ လူအုပ္ႀကီးအားတိုးေ၀ွ႔၍ မိမိဆီအေျပးလာေနသည့္ မိေႏြေမာ္...။
"ဟဲ့... ေမာလိုက္တာဟယ္
ေနပါဦး... နင္ကဘာလို႔ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္နဲ႔ျဖစ္ေနရတာလဲ"
ေႏြေမာ့္စကားကိုမေျဖခင္ေဘးနားရိပ္လာေသာအရိပ္တစ္ခု..
ထိုအရိပ္ဆီမွ ပ်ံ႕လြင္လာေသာ ရနံ႔သည္ ေရေမႊးနံ႔လည္းမဟုတ္ ျမင္းေခါင္းတံဆိပ္ေပါင္ဒါမႈန္႔ခပ္သင္းသင္းအနံ႔သာျဖစ္သည္။
ညေနခင္းေနေရာင္ျခည္ျပျပတြင္ ထိုေပါင္ဒါနံ႔ႏွင့္အတူကိုယ္သင္းနံ႔ရနံ႔လိႈင္းတစ္ခုသည္ ၿငိမ္ေျပ့ႏွာဖ်ား၀မွတစ္ဆင့္ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာတြင္းသို႔
တစိမ့္စိမ့္စီး၀င္ေလသည္။
"အကို....!!!! "
"ၿငိမ္ေျပ႕ကို အကိုေစာင့္ေနတာၾကာေပါ့"
မေန႔က ၿငိမ္ေျပ႕ကို အကိုမုန္႔လိုက္၀ယ္ေကြၽးမယ္လို႔ေျပာထားတယ္မလား
အဲ့ဒါ အကိုနဲ႔ တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္
ဒါနဲ႔...ဒီကညီမေလးက!!! "
ၿငိမ္ေျပ႕ကို တရစပ္ေျပာေနရင္းမွ ေဘးမွေႏြေမာ့္ကိုသတိထားမိဟန္ျဖင့္ စကားကိုေခတၱမွ်ရပ္သည္။
"ဪ... သူက ေႏြေမာ္တဲ့
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေမဂ်ာတူတစ္ခန္းတည္းပဲ ..."
အကိုက ၿငိ္မ္ေျပ႕ကိုတစ္လွည့္ ေႏြေမာ့္ကိုတစ္လွည့္ ခပ္စူးစူးၾကည့္သည္ အဓိပၸာယ္သည္ကား...
"ေႏြေမာ္နဲ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြေလ ေႏြေမာ္ကအရမ္းခင္ဖို႔ေကာင္းတယ္ အကိုရဲ႕"
ၿငိမ္ေျပ႕ဖက္မွထိုစကားကို ရပ္တန္႔မႈအၿပီးတြင္ေတာ့ အကို႔ထံပါး၌
ခပ္စူးစူးအၾကည့္တို႔ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ညေနခင္းေနျခည္ႏွင့္အတူ ၿပံဳးေယာင္ကေလးသမ္းလာျပန္ေလသည္။
မဟုတ္မွလြဲ အကို.... ေႏြေမာ့္ကိုမ်ား!!!!
"အကို႔နာမည္က ဧကရင္းေမာင္ပါ
ဥပေဒတတိယႏွစ္ကပါ ၿငိမ္ေျပနဲ႔ရြယ္တူဆိုေတာ့ အကို႔ညီမေလးပဲေပါ့ အကူအညီလိုရင္ေျပာေနာ္"
YOU ARE READING
"ငြိမ်"
Romanceဖြူစင်တဲ့ကလေးဘဝငယ်စဉ်ကတည်းက သန့်ရှင်းတဲ့စိတ်လိပ်ပြာဝိဉာဉ်တွေဟာ မသိစိတ်မှာချည်နှောင်မိခဲ့ကြပြီး ကံ့ကော်ခင်းသည့်မြေဝယ် အရောင်တွေပြောင်းသွားကြတဲ့အခါ... ငြိမ်သက်ခြင်းဆိုတာ ထာဝရမရှိတဲ့ လူ့ဘဝကြီးက အဲ့ဒီစိတ်လိပ်ပြာလေးတွေကို ကြမ္မာငင်စေဖို့အကြောင်းဖန်လာတဲ့...
