Heartstrings Attached II

Chapter Thirteen

Heartstrings Attached II
by thatwallflowerwrites

Chapter Thirteen

"Sky," tawag sakin ni Kim kinahapunan. Kasama niya sila Marc at Mike sa may biranda. "Halika dito meryenda tayo."

Lumapit ako at tumabi kay Kim sa upuan. Inabutan din niya ako ng orange juice. "Salamat."

"Alam mo, Sky. Nagtatampo na kami sayo," ani ni Marc.

"Bakit naman?"

"Para kasing iniiwasan mo kame eh," sagot niya. "'Yung mga workmates mo lang ang palagi mong kasama."

"Totoo," dagdag pa ni Kim. "Hindi na tayo makapag-bonding katulad ng dati."

"Pasensya na," nahihiya kong sabi. "Alam niyo naman medyo busy."

"Busy? Alam naman nating lahat kung anong pinagdadaanan mo," ani ni Mike. "Lagi ka ngang pinagbibilin sakin ni Aims eh. Bantayan daw kita."

Napangiti ako sa sinabi niya. "Kayo naman. Para namang ngayon lang 'to. Matagal ko naman na 'tong pinagdadaanan. Sanay na rin ako."

"Girl, we know. Kahit gaano pa katagal. Things will not change. You'd still care about him," pagpapatuloy ni Kim. "The pain will still be the same if not worse."

I only answered silence. Totoo naman kasi. Basang-basa nila ako.

"Kaya nga kung nahihirapan ka nandito lang kami oh. Sino pa bang makakaintindi sayo kundi kami," ani ni Mike.

"Kaya nga medyo nahihiya din ako sa inyo eh."

"Bakit naman?" tanong ni Kim.

"Kasi alam kung ganoon din ang pinagdadaanan niyo," sagot ko. "Sinabi sakin ni Louis. Kahit kayo hindi masyadong kinakausap ni James."

"Clark, Sky," hirit ni Marc. "Pwede mo siyang tawaging Clark 'pag kaharap mo kami."

"Pero..." I sighed. "He doesn't feel like Clark anymore. Alam nyo naman kung anong ibig kong sabihin."

"Well, totoo yan," sambit ni Mike. "He seems different. He talks different. He dresses different. But he's still Clark, Sky."

"Alam ko naman 'yon. Pero alam niyo namang iba na. Hangga't hindi niya tayo naalala ulit, we have to live with the fact that... that the Clark we knew before is not same Clark we know now. And it's- it's my fault." Halos maluha ako sa harap nila. Iba kasi talaga pag sila eh.

"Naku, Sky. Ayan ka na naman," awat sakin ni Marc. "Napag-usapan na natin 'to, 'di ba?"

"Ang sakit lang kasi makita kayong ganito. Buti kong ako lang. Pero bakit pati kayo? Wala naman kayong nagawang masama pero bakit hindi pa rin kayo nagbabalik sa dati?"

Natahimik rin silang tatlo. Parang sila rin napapaisip kung bakit ganito rin ang trato ni James sa kanila.

"We also don't know why, " ani ni Kim. "But we have no choice but to understand him."

"What can we do?" dagdag rin ni Marc. "It's not his fault that he can't remember us. And it's also not yours,  Sky."

Alam kong hindi lang nila pinapagaan ng loob ko. Totoong hindi nila ako kailanman sinisi sa nangyari sa kaibigan nila, bukod kay Monique,  syempre. Ever since na magkakilala kami ni Clark, tinuring na rin nila akong kaibigan. Kaya mas nakakalungkot. It still feels like I brought this curse to them.

"Time, Sky," sambit ni Mike. "Baka all we need is time. And syempre,  understanding."

Tumango ako na parang naiintindihan ko talaga ang ibig niyang sabihin. Kasi kahit anong understanding ang ibuhos ko kay James kulang pa rin. He will always be annoyed with my presence.