Aşkın sizi nerede bulacağını bilemezsiniz.
O da bilmiyordu bilemezdi.
Yine aynı sıradan gün dediğinde o günün aslında son sıradan günü olduğunu bilmiyordu.
Aşkın ne kadar güzel, deli ve inatçı olduğunu bilmediği gibi.
Vatan aşkıyla yanıp tutuşan ko...
~ Kırılan kalp cam gibidir, bir daha eski haline gelmez... "O zaman biz de eritip yeniden yaparız..."
~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlar
Asya arabaya bindiğinden beri canının sıkkın olduğunu herkes anlamıştı. Mesela ; Sarıldıklarını boğmadı, Kuzenine 'Sus artık beynimi sevdin' demedi, Amcasına yemek yiyelim demedi, Kimseye laf sokmadı...
Herkesin aklında bunlar vardı. Çünkü bunlar hiç Asyalık hareket değildi.
Asya ise farklı bir haldeydi. Gerçekten insanlara böyle mi düşündürüyordu? Hayat çok garipti. Aslında suç kendisindeydi. Asya'nın en bilindik lakabı soğuk nevaleydi ve insanlara en büyük cezasında buydu. Soğuk yaptığında çekilmediğini biliyordu.
İnkar etmiyordu ilk gördüğünde bi' oha demişti yine de çok yüz vermişti Kağan'a. Kimse am kimse onun nasumuna laf söyleyemezdi. Söyleyenin dilini kopartırdı. Kağan'a bunu yapmadı, artık gerek yoktu. Onu umursamayacaktı. Onun gibi insanların en sinir olduğu şeydi umursanmamak...
Kağan baskın bir karakterdi. Her yerde ağırlığını koyabilen, dikkatleri üzerine çeken ve istemese bile umursanacak bir insandı. Asya da öyleydi. Bundan sonra dağ ayısı onun için Kağan Beydi.
Derin bir nefes aldı yetmedi yine aldı. Yeterince gergin olan bedeni daha da gerilemişti. Kafasını boşaltmak zorundaydı. Kendini arabanın içindeki konuşmaya vermeye çalıştı. Ama veremedi çünkü konuşma yoktu.
"Ne oldu neden konuşmuyorsunuz?"
"Asıl sana ne oldu?"
"Davayla ilgili" herkese söylediğini söylemişti. Şu iki günde yalan üstüne yalan söylemişti. Bu onun karakteri değildi. Artık eski düzene döneceği için bir problem de kalmayacaktı. Tabii bunlar Asya'nın düşünceleriydi. O böyle düşünse de olacaklar tam tersiydi.
🍁🍂🍁🍂🍁🍂
Kağan Asya'nın arkasından bakıyordu. Bu defa düzeltemeyeceği şekilde sıçmıştı. Asya'yı kırmış hatta bununla da kalmamış parçalamıştı. Sinirlendiğinde ne dediğini bilmeyen bir insandı. Çevresi artık ona alışsa da Asya onu bilmiyordu bilse bile bu dediklerini asla kabul etmezdi.
"Abi?" diyen seslere kulak vermeye çalıştı. Herkes onun için endişelenmişti. Bu adamı tanıyorlardı. Çok kıskançtı ve sinirlendiğinde ne dediğini bilmezdi. Ama bu yaptığı çok kötü olmuştu. Ne Asya böyle sözleri hak edecek ya da kaldırabilecek bir insandı ne de Kağan kendini affettirebilecekti. Hepsi böyle düşünüyordu. Anladıkları kadarıyla laflar çok ağırdı. Özür halletmez fazlası gerekmezdi çünkü işe yaramazdı.
