Aşkın sizi nerede bulacağını bilemezsiniz.
O da bilmiyordu bilemezdi.
Yine aynı sıradan gün dediğinde o günün aslında son sıradan günü olduğunu bilmiyordu.
Aşkın ne kadar güzel, deli ve inatçı olduğunu bilmediği gibi.
Vatan aşkıyla yanıp tutuşan ko...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Upuzun bir bölüm... Keyifli okumalar. 🖤
Asya GÖKTEN:
Şuan aklında ne var derseniz sadece sırtımı yaslandığım adam derim. Belimden karnıma sarılan kollar, saçlarıma gömülü kafa, arada yüzüme ve boynuma konan öpücükler beni rahatlatıyordu. Hafif rüzgar estiğinde bugün buz gibi suda yüzen ben değilmişim gibi bir ürperme geldi.
"Üşüdün mü? Kusura bakma güzelim örtüyü örtmeyi unutmuşum." söylediklerinden sonra kolunu uzatıp üstümüze battaniye örttü. Fazla büyük değildi ama ısıtacak gibiydi. Çoğunlukla bana örtmüştü.
"Ee bana örttüm sen üşümeyecek misin? Pardon saçma oldu dimi?"
"Birazcık"
"Soğuk, sıcak demeden hayatını dağlarda geçiren biri için bu hava ne ki? Değil mi?"
"Bu hava çok soğuk değil, zaten ceketim var." kafa salladım.
Bir asker karda kışta, aç susuz, yaralı, hasta kısaca her koşulda savaşırdı. Onlar biz evimizde rahat uyuyalım, ısınalım, huzurla oturalım diye oralarda savaşırken. Biz tok, sıcak halde evde oturup gün içinde yaşadıklarımıza belki çok saçma şeylere üzülürken orada canları çıkıyordu.
Aklıma gelenler beni üzerken kollarına sarıldım.
"Neler geçiyor bakalım o aklından."
"Karda kışta hiç durmadan koşturuyorsunuz. Allah kolaylık versin." kolları sıkılaştı.
"Sağol bitanem." sesini keyiflendirerek devam etti. "Daha beni hiç göreve göndermeden duygusallığa başladın ha?" omuz silktim.
"İnsan yoklukta değer anlarsa geç kalır. Yanındayken anlayıp sımsıkı sarılacaksın ki geç kalamayasın."
"Haklısın. Geç kalmamak önemli." elimi uzatıp yüzünü kavradım, kendime çekip yanağımdan uzun uzun öptüm. Geri çekilince yanağına benim yanağıma dayadı. Yüzlerimiz yan yanayken telefonuma gelen mesaj sesiyle cebimden çıkarttım. Kızlardan gelmişti. Gene ne oldu kim bilir.
Yonca
Dedikoducu Gevezem: Evetttt gençler son dakika golü taşınıyoruzzzzz!!
Nazlı Yarim: Nasıl lan! O yiğit kim tanımak isterim!
Eğer birimiz taşınabilirse hepimiz ayrı eve çıkacaktık bu yüzden böyle soruyorlardı.
Siz: Tabi ki de müko ben! Başka kim olacak? Baktım sizden o cesur çıkmayacak ben olayım dedim...
Parlayan Yıldızım: Hasiktir? Nasıl lan? Baya sen ha? Yok artık son isim, ilk mi oldu?
