Fazlasıyla uzun bir aradan sonra hepiniz hoş geldiniz... 🖤
İlk başta üniversite sınavı için verdiğim ara sonra sonuçlar psikolojik olarak toparlanma derken kaç kere olduğunu artık saymayarak bölümü yazdım. İçime sinmeyen yerleri var ama baştan yazmak ve sizi bekletmek de hiç istemiyorum. Çünkü siz görmeseniz bile bir senedir aynı bölümü yazıyorum ve artık sıkıldım da diyebilirim. İyisiyle kötüsüyle yayınlıyorum. 🤗
Sınav beklediğim gibi değildi ve bir sene daha deneyeceğim. Bu sene kitaptan çok uzak kalmak istemiyorum daha çalışmalara başlamadım bölümleri yazdıkça da atacağım. Umarım sınava giren herkesin istediği yerler olmuştur veya içi rahattır olmayanlar da üzülmesin bir sene daha deneriz.
Buyurunuz bölüme keyifli okumalar. ❤️
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. 😘
Koridorun sessizliğini asansör sesi bozdu. Açılan kapıdan siyah takım elbiseli bir adam çıktı. Sarı saçları kısa asker tıraşıydı, boyu iki metreye yakın uznluktaydı ve aşırı kalıplıydı. Kimse tanımıyordu hastane koridoruydu sonuçta bir sürü insan olabilirdi.
Zeynep doktor gözetimindeydi şuan tedavi ediliyordu. Asya kimseyle muhatap olmadan yerde otururken koridorda Asya'nın ailesi vardı.
Kimsenin tanımadığı ama herkesi tanıyormuş gibi rahat olan adamın adımları Asya'ya yaklaştı. Herkes ona dikkat kesilirken adımları Asya'nın yanına gelince durdu ama ağzını açmadı. Gözleri karşı duvarda olan Asya da ona bakmadı. Birkaç dakika geçtikten sonra Asya nihayet yorgun gözlerini ona çevirdi.
"Seni görmekten nefret ettiğimi biliyorsun dimi?"
Adam tepki göstermedi, sadece kafa salladı. Elinde tuttuğu tableti Asya'ya uzattı. Genç kız alana kadar bekledi. Yaklaşık bir dakika sonra da tableti aldı Asya.
Hızlı bir şekilde tableti açtığında hastane planlarını gördü Asya. İşaretli yerlere baktı, adamlarının olacağı yerlerdi bunlar. Durmaya vakti yoktu harekete geçmeliydi.
"Kimse gizli kalmasın Hakan. gerekirse bütün hastane görsün ama o it karşısında kim olduğunu hatırlasın. Bütün takipleri en yakın mesafeye getirin. Sayıyı iki katına çıkar. Lazım olunca çağıracağımız birkaç kişi haricindeki herkesi sahaya istiyorum. Mete benimle olacak. Sen ne yapman gerektiğini biliyorsun."
"Tamam Asya hanım. Ve takımınız geldi Tuğçe hanımın odasında. "
Asya cevap vermeden diğer planlara da baktı. Saatler içinde yorulduğunu hissediyordu. Tableti geri Hakan'a uzatıp dağılan saçlarını biraz daha karıştırdı. Elinden destek alıp yerden kalktı. Ondan uzun olan Hakan'a baktı.
"Bir sorun var mı?" tereddütsüz başını iki yana salladı Hakan.
"Her şey planlandığı gibi." ruhsuz sesi keyifli bir hal aldı yüzü hala ifadesiz olsa da "Bizi salak sanıyorlar."
Asya'nın dudağının kenarı kıvrıldı. Adliyede elinde sağlam deliller varken olduğu gibi. Çünkü o kazanacağı kesin bir olayın başındaydı.
"Asya?"
Yıldırım'ın sabırsız sesiyle ona bile dönmedi Asya. Sadece Hakan'a bakıp son kez konuştu.
"Arşivdeki bütün delilleri çıkar Hakan." adam kafa salladı ve konuşmadan geldiği gibi geri gitti. Hakan'ın asansöre binişiyle Yıldırım tekrar konuştu.
"Asya abicim neler oluyor?"
"Davayı kapatıyorum abi. 15 yıllık davayı artık kapatıyorum."
Yıldırım kafasında tam birleştiremediği yapboz parçalarıyla Asya'nın gergin omuzlarına baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Savcı Hanım (Güçlü Kadınlar Serisi - 1)
Ficción GeneralAşkın sizi nerede bulacağını bilemezsiniz. O da bilmiyordu bilemezdi. Yine aynı sıradan gün dediğinde o günün aslında son sıradan günü olduğunu bilmiyordu. Aşkın ne kadar güzel, deli ve inatçı olduğunu bilmediği gibi. Vatan aşkıyla yanıp tutuşan ko...
