Her Wings (PSS, #2) ✔️

Chapter 13: The Playmaker

Chapter 13: The Playmaker

NARINIG ko ang ilang beses na pagmura ni Philip, mukhang hindi talaga siya sang-ayon sa kagustuhan ko. Ngunit sapat na ang paghagulgol ko upang tuluyang manlambot ang kaniyang puso.

"You don't want to do this, Sister."

"I always wanted to do this, Philip," Matigas kong saad, "Kung hindi mo ako idederetso, bitawan mo nalang ako."

"Emerald..."

"I am serious," Saad ko sa matigas na tinig.

Kumawala siya ng isang malakas na buntong hininga, pagkatapos ay umikot pabalik sa Dither maze. Nakaramdam ako ng magkahalong kaba, takot at excitement. Ngunit hindi ako nagsisisi dahil ito rin talaga ang gusto ko, ang makipagsapalaran at makipagsabayan sa mga nakalalamang sa akin.

Napataas ang kilay ko nang dumagundong ang tinig ng tigre at leon habang papalapit sa amin. Naramdaman ko ang paghigpit ng kapit sa akin ni Philip, at sa ilang sandali lamang ay naramdaman ko ang pagdadalawang isip niya. Nagsimula siyang manginig, tila umaangat ang kagustuhang ibalik ako ngunit gusto rin akong suportahan sa aking desisyon.

"Philip," tawag ko.

"Now what?"

"Kahit na anong mangyari, dumeretso ka lang. Sinimulan mo na ang pagtulong sa akin, huwag ka nang umatras."

Isang malutong na mura pa ang aking narinig bago siya nagwika, "I don't even know why am I still holding you."

"Because you want to support me whatever risk is coming for it is what I want," saad ko atsaka hinawakan ng mahigpit ang espada ni Philip, "Did my answer satisfied your question?"

"Whatever," Aniya at matalim na dumeretso ng tingin, "Two creatures approaching, what do you want me to do?"

Sandali akong natahimik. Unti-unti nang papalapit sa amin ang Leon at Tigre, at wala na rin kaming ibang magagawa kundi ang harapin ito. Hindi na kami maaaring bumalik, at mas lalong hindi ko gugustuhing bumalik sa labas ng dither maze.

"Salubungin mo," utos ko.

"What the fuck?" Madiing saad ni Philip kasabay ng pagdiin ng kaniyang pagkakahawak sa akin, "Are you out of your- You are out of your mind!"

"Just do it!" Bulyaw ko na ikinagulat niya.

Napasimangot ako nang lumipad siya paderetso upang gawin ang sinabi ko. Susunod lang naman pala 'eh magrereklamo pa.

"Pag sinabi kong bitawan mo ako, bitawan mo ako."

"Nahihibang ka na," Aniya ngunit dumeretso parin, "Itapon kita pabalik eh."

Napairap ako, "Subukan mo, tusukin ko yang apdo mo."

Hindi na siya nagsalita, nagpatuloy lamang siya sa paglipad upang salubungin ang dalawang hayop na paparating sa amin upang dakmain kami. Habang pinapanuod ang mga ito'y nakabuo ako ng plano, katulad ng dati ay mabilis akong makaisip ng plano. I was always the playmaker back then... just back then.

"Kapag sinabi kong bitaw, bitaw. Ako na ang bahala sa unang hayop na dumakma, ikaw na sa isa."

"Seriously?"

"Hindi naman ito ang una mong sabak hindi ba?" Tanong ko, purong tanong at walang halong pang iinis o pang ininsulto.

"Ako ba dapat ang tinatanong mo niyan? Ikaw lang naman ang inaalala ko dito, Emerald."

"Huwag mo akong alalahanin,"

Sandali pa kaming natahimik. At doon ay nagsimula na akong magsukat, tinantya ko ang layo ng dalawang hayop sa amin. At nang masiguro ko ang aking kalkulasyon ay mahigpit kong hinawakan ang espada, habang ang isa kong kamay ay malikot na inaabot ang aking sandalyas.