Kean pov:
I was in shock, akala ko kulang pa ang pagkaen na kinain niya kaya humirit na ipabalot ang natirang foods niya. Sobra ang hiya ko ng twagin niya ng waiter to take out her foods. She's deadly serious, i thought she was kidding but its not.
I wonder why i care if....Is she can clean her mess already?
Sobrang nakakahiya, gusto ko ng ipa cancel ang meeting na to at iwanan nalang ang babaeng yan dito. Maybe i was being over react for making noise how rude i am.
She was asking another foods to order? My goodness, this is really bullshit! My heart flattered and mesmerized she was about to take advantage.
No, i was the one who take an advantage, buong akala ko para sa kanya ang foods na inorder niya. Gusto ko nang magwala at insultuhin siya. But, i was wrong....
Pagkatapos iabot sa kanya ang pinabalot na pagkaen ng waiter, lumabas ito ng restaurant literal na nakatitig lang ako at ang ibang tao maybe? I saw them from my other eye.
Pare pareho kaming nakatuon ang atensyon kay mady dahil sa salamin ang wall kitang kita mula rito ang ginawa niya. For sure, di lang ako ang nakakaramdam ng ganito ngayon.
Pati ang ibang narito who witness everything lalong lalo na ang ginawa niyang eksena, kong pano niya nilantakan ang foods to makes everyone get their attentions that make me embarass earlier.
Yon ang pakiramdam ko. Pero napalitan dahil sa ginawa nito ngayon. She was went out tsaka inabot sa batang beggar ang foods na inorder niya.
I want to jumping now for joy. I couldn't believe this. After nun, pinisil pa niya ang pisngi ng batang lansangan ng walang pag aalinlangan di manlang ito nandiri sa bata na tuwang tuwa pa sa ibinigay niya.
I never noticed that my face is about to streched. I was smiling while starring at her. Nakaka touch ang ginawa niya, she was a good samaritan. Even may fiancee never do they same way that mady lean did.
But, she was doing great ! Naamaze ako, mali ako ng pagkakakilala sa kanya. Now, i was care to believe that saying....
"DON'T JUDGED A BOOK BY ITS COVER!" tamang tama nga yon!
.
.
.
.
Mady pov:
Ilang minuto na kaming nag aantay, matapos kong iabot sa bata ang pagkaen at bumalik na ako sa pwesto namin, nagulat ako sa naging reaksyon ni boss ko.
O baka naman, OA lang talaga ako!
Diko sure, at ayaw kong mag assume, pagbalik ko sa upuan nakatitig lang si sir sa kawalan. I mean, sakin? Sakin ba talaga? Err, ene beh!
Naipilig ko ang ulo, mali baka nagkkaaganyan lang yan dahil wala pa ang ka meeting nito at medyo matagal na rin ee for sure iniisip niya pa lakad niya ngayon at ipapalusot sakaling di maniwala kausap niya.
O baka naman natuyo na utak ni sir? Yan, ang arte din kasi kung kumaen sana muna siya while waiting di sana niya mag hahang ng ganyan. Buti nga sayong tukmol ka.
Ang arte kasi !
After 10 years este after 1 hour, may lumapit na ring lalake sa table namin. Kung kailan balak na sana ni sir na ipacancel ang lakad saka dumating ang matandang cliyente. Kung di ako nagkakamali nasa 50's na ata to.
"Excused me, Mr. Medina? Am i right?" napatingin naman si sir sa matanda na halatang bordam na "Oh yes sir. Are u Mr. Mendez ?" saka si sir tumayo tsaka nakipagkamay sa lalakeng yon.
"Yes its me!" nakangiting tugon ng matanda "Ahm.. Mukhang kanina pa kayo nag antay nakapag order na kayo ng foods eh hhaha!" may halong pang iinsultong sabi ng matanda.
Napatingin si sir kean sakin, awtomatiko naman akong napayuko ng makitang nagkakalat ang mga pinaglagyan ng pagkaen at sauce sa ibabaw ng mesa.
Akala mo nag budol fight ee, dahil sa mga kalat na makikita. Nakaramdam ako ng hiya kaya tumawag na ako ng crew para linisan ang kalat ko.
Grabeh, nakakahiya. Napasarap talaga ako sa pagkaen ee nakalimutan ko nang nasa sikat at kilala kaming restau....
Sandaling napatitig si sir sakin. Napakagat naman ko sa labi. Mukhang may award ako nito maya. Huhu naman, jusko ko! Tumungan mo naman ko ilabas mo ako sa kahihiyang to.
Natigilan nalang ako ng mapapagpasyahan ni sir na lumapit kami sa isang VIP room. Na ikinagulat ko, meron pala dito!
Namangha nalang ako pagkapasok ko sa isang area na medyo silid na pero tanaw mula rito ang ibang customer sa labas dahil salamin ang wall kaso tintid dito.
"Have a seat Mr. Alfonzo Mendez" pag aalok ni sir. Kaagad naman akong lumapit kay sir saka ito binulungan ng pasimple. Ambango niya talaga! Nakakawala ng katinuan ang amoy ni sir.
Naipilig ko nalang ang sarili baka mapansin ako ee. "Hmp, its Alberto Mendez sir!" pabulong na sabi ko "hu?" "Alberto ho yon name niya hindi ho Alfonzo" napapitlag naman siya ng mag sink in sa utak niya ang sinabi ko.
"Ganun ba? Well, thanks!" nakangiting sabi nito kahit halatang nag aalangan "My pleasure to meet u Mr. Albeto Mendez!/ Me too! Sabay nilang sabi saka nag shake hands ulit.
Whooo... Grabeh, nanuyo na nga ata talaga utak ni sir dahil ba sa gutom? Nakalimutan na niya ang pangalang nang ka meeting. Buti nalang at naalala niya pangalan ko.
Ayy, ano bq tong pinag iisip ko wala naman siyang amnesia ee!
_ _ _
BINABASA MO ANG
GIRL BEHIND THE MASK
Adventure"GIRL BEHIND THE MASK" (MY HANDSOME LOVER) -Isang bilyonarya ang magpapanggap bilang isang ordinaryong tao at magtatago sa likod ng maskara bilang isang nerd na sekretarya ng isang CEO. Pagkakatiwalaan ni Kean si Mady dahil buong akala niya inosente...
