Chapter 38

117 3 0
                                    

Ayeesha's POV

"Aye-esha" nauutal niyang tawag sa pangalan ko, huminga muna siya ng malalim bago nagsalita "Forget what I've said last night, huwag mo na akong hinatyin dahil wala ka ng aantayin"

"Daylan, your joke is not even funny"

Ano nanaman kaya ang iniisip ng lalaking to, huwag niya akong asarin ngayon. Hindi maganda yung biro niya.

"Im serious" sagot niya "Honestly, hindi kita minahal. Lahat ng nangyari sa ating dalawa ay kasinungaling lang, ginamit lang kita para magkabalikan kami ni Loraine. Nagsinungaling ako sayo"

What the fucking hell is he saying? Hindi ko maintindihan at feeling ko nabingi ako. I felt a warm water coming from my eyes, Im crying again.

"Please, tell me that you're just kidding. Please Dy" humihikbing sabi ko sakanya.

"Maybe Im just a great actor , I made you believe that I was so damn inlove with you. Hindi kita minahal at please leave me and Loraine alone"

What the fuck? Ang sakit, sobrang sakit ng mga sinabi niya. It's too much. Parang hinati ang puso ko sa sobrang sakit.

Agad kong binaba ang telepono, baka hindi ko na kakayanin ang mga susunod niya pang sasabihin. Ayokong maniwala sa sinabi niya ngayon, ayokong maniwala sakanya. Alam kong mahal na mahal niya ako, pero bakit ganun? Ang sakit na, sobrang nasasaktan na ako.

Tangina mo Daylan Montinegro, bakit mo ginawa sa akin to? Bakit? Minahal kita ng totoo, ginawa ko ang lahat para maisalba ang relasyon natin, naniwala ako sa mga letseng kasinungalingan mo. Sana pala lumaban ako, kung alam ko lang na mangyayari to sana nung una palang pinigilan ko na ang sarili ko na mahulog ng tuluyan sayo, sana you informed me that you were playing with me.

Bakit nakapa bipolar ng love life namin? Ngayon masaya kami tapos mamaya malungkot nanaman. Hindi ba pwedeng magbago yun? Hindi ba pwedeng wala ng taong nasasaktan sa tuwing nagmamahal.

Pilit kong ipinapa-intindi sa sarili ko ang nagyayari. Ayokong paniwalaan ang mga sinabi niya, dahil alam ko na mahal na mahal niya ako.

Sana panaginip lang ang lahat, sana pag mulat ng mata ko mawawala ang lahat ng sakit dahil alam kong nandyan pa si Daylan.

Im such a loser because I fell inlove with the guy who doesn't even care about me, the guy who loves someone, the guy who chose Loraine over me. Maybe I will never be a winner in the game of love, I will be the forever loser.

Ang sakit, sobrang naninikip ang dibdib ko. Sobra akong nasasaktan, sobra akong nagpaka-tanga. Sobra akong umasa na mahal niya rin ako.

Nakakainis naman si Cupid, bakit niya ba pinagtatagpo ang mga taong hindi naman pala talaga para sa isa't isa? Bakit niya hinahayaang may masaktan sa pag-ibig?

Paniwalang-paniwala ako sa mga salitang sinasabi niya sa akin. Umaasa ako na isang araw mag babalik ang dating kami. Akala ko babalik yung mapang-asar pero sweet na lalaki sa buhay ko. Pero sa tingin ko mali yun, dahil siya na mismo ang nagsabi na wala na akong aantayin pa.

Pero feeling ko kasinungalingan lang ang sinabi niya, bakit feeling ko kailangan ko paring mag hintay? Ano ba itong nararamdaman ko?

------

AUTHOR'S NOTE!

Sorry guys for the late update. Sobrang daming ginagawa sa school e. But don't worry agad din akong mag u-update ngayon.

Salamat and God bless.

Perfect Haters turns to Perfect LoversTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon