KALBE KİLİT VURULMAZ(KARANLIĞA FISILDAMAK)

Boya macerası

 Kafamda sanki filler tepinip duruyordu. Kafamda ki keskin ağrı alarm sesiyle artarken isteksizce gözlerimi açtım. Esneyerek ve ayaklarımı yere süre süre tembelce banyoya doğru gittim. Günlük rutinlerimi halledip odama geçtim. Dolabıma yönelip siyah diz üstü şortumu hızlıca giyinip üzerine de siyah LOST yazan crop top tişörtümü giyip, saçlarımı yukardan iki tane dağınık topuz yapıp aynadan yansımama baktım.

 Allahım  Ya şu tipime bakar mısınız? Ne kadar da tatlıyım ya, maşallah bana. Aynaya doğru nazar değmesin diye tükürdüm. Neyse ki odamda yalnızım da kimse bu deliliğimi görmüyor. Hazırlığımı tamamıyla bitirip odadan ayrıldım. 

Mutfağa doğru gittiğim de yine nefis kokular vardı. Neyse ki bu sefer onları yemek için bolca  vaktim vardı. 

Her zamanki gibi bedoşla enerjik bir şekilde sohbet ederek kahvaltımızı yaptık. Ablam henüz uyanmamıştı. Sanırım dün gece çok geç uyumuş. Bedia sultanla biraz daha sohbet ettikten sonra işe gitmek için yola çıktım. İş yerine vardığımda geç kalmadığım için çok mutluydum fakat içeri girer girmez patronu görmek benim için büyük bir hayal kırıklığıydı. 

Saygı değer patronumuz hemen konuşmaya başlamıştı "arkadaşlar herkes karşıma toplansın."

Ay havalara bak! Sanki Cafe yönetmiyor da Cumhur Başkanı. İpek  yanıma geldiğin de beraber onun bölgesine gittik.

Adam tam yarım saattir durmadan konuştu. Tamam yeter anladık. Neymiş efendim müşterilerimiz çok çok öenemli, bir hatanızı bile görmeyeyim. Onlar için cafeyi kapattık. Valla baydı beni, ipeğe  baktığımda o da benden farklı değildi aynı durumdaydık.

İpek bakışlarını bana çevirip yanaklarını şişirtip gözlerini şaşı yapınca sırıtmıştım. Her sıkıldığın da bu hareketi yapıyordu. Tekrar aynısını yaptığın da ben dayanamayıp hafifçe kıkırdadığım da şişman patronum bana bakıp "ve sen Nehir hanım, tek bir sakarlığını görmeyeyim.Daha doğrusu sen misafirlerden uzak dur" dediğinde diğer garsonlar alttan alttan gülüyorlardı. Sanki ben görmüyorum güldüğünüzü.

İşimden olmamak için sessizce başımı salladım ve "peki ben ne yapacağım ÇOK değerli patronum" dediğimde sanki ona padişahım çok yaşa demişim gibi sırıtıyordu. İç sesim ise ne kadar saçmaladığımı kafama vuruyordu.

Patronum selim bey gülerek "sana çok kutsal bir görev vereceğim ama başarıp başaramayacağın'dan pek umutlu değilim. Hatta verip vermeme arasındayım Nehirciğim."Dedi üstten üstten.

Delinin zoruna bak. Sen kimsin ki bana öyle diyorsun? Seni şişman sen bu göbekle buranın patronu olduysan ben dünyayı yönetirim. Seni insan hakları pislik, Dediğimi sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz çünkü şuan iş içindeyim ve saygı çerçevesinde olmam gerek. 

Zamanı gelip de zengin olduğum da ben ona Apaçi dansı yaptıracağım siz merak etmeyin, neyse şişmana bakıp, sakin olmaya çalışarak alay edercesine "anladım patroncuğum ama hiç gerek yok bu göreve" dedim. 

Şişman tek kaşını kaldırıp, bari becerse içim yanmayacak da neyse.

"Sana ne görev vereceğimi söylemedim." dediğinde boğazımı hafiften temizleyip "patroncuğum ben bakışlarınızdan anlarım "deyip kaşlarımı muzipçe aşağı yukarı kaldırdım  patroncuğum kaldırdığı kaşını indirip 

"öylemi? Söyle o zaman sana vereceğim iş neymiş? " Dediğinde mütevazi bir şekilde

"Peki hemen söylüyorum. Şimdi siz benden sizin yerinize burayı idare etmemi isteyeceksiniz, Değil mi? " Dedim merakla ve gülerek ona bakarken. Patronum ise söylediğim şeye ters bir tepki olarak, bana bu dünyada olman bir hata bakışlarını atıyordu. Çünkü bakışlarından onu anladım ben.

"Saçmalaman bittiyse sana vereceğim görevi söylüyorum." Yüzümü asarak ona baktım " Sen bugün gelen boyacılara yardım edeceksin" dediğinde koca gözlerle ona baktım.

Yok artık!! Daha neler?  O şişman bana ne dedi?

Ben ve boya!  

İşte buna gerçekten inanamıyordum. Asıl saçmalığın zirvesi bu söylediği şeydi. İpek bana acınası bakışlarını yollarken diğer çalışanlar yine salakça gülme görevlerini yerlerine getiriyorlardı...

#Dördüncü bölümü nasıl buldunuz:)

#yorum ve oylarınızı eksik etmeyin ❤️