KALBE KİLİT VURULMAZ(KARANLIĞA FISILDAMAK)

YEMEK

#multimedya da Yemek yedikleri restorant var🙂

Gonca uzun koridorda yürürken Emirle birbirimize bakakalmıştık. Emir başıyla goncayı işaret edip "yürü" diyerek ilerledi.

Paşamıza bak yürüymüş, birde Emir veriyor şeytan diyor yan masadaki dosyayı al vur kafasına.

Emir arkasından gitmediğimi fark edince bana dönüp " hadi gelsene özel davetiye mi bekliyorsun?"

Gözlerimi devirerek ona yetiştiğim de yine konuşmadan duramadı

" Bana bak asistan hareketlerine dikkat et, bu iki oldu sinirlerimi bozuyorsun"

Başımı dikleştirerek

"Korkacağımı sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz Emir bey"

dedim ve cevap vermesini beklemeden  goncanın yanına gittim. Aferin bana artık eski ben olacağım. Patronum diye ağzına geleni bana söylüyor bende asistanı olarak saygı çerçevesinde cevabımı verebilirim.

Çaktırmadan Emire baktığımda öfkeyle bana bakıyordu.

Çok tırsıyorum !

Goncayla otopark'a gittiğimiz de Gonca Emir'in arabasının önünde durdu. Şuan düşündüm de ben o bidonun önünde nasıl yemek yiyeceğim?

Bir başkasının yanında yemek yerken utanan bir yapım vardır.

Kahrolasıca utanç !

Daha fazla bu yemek olayını düşünürsem her an vazgeçebilirim.
Emir henüz gelmemişti acaba sinirden kafasını duvarlara mı vuruyordu?  Kes saçmalamayı Nehir!

Emir'in arabasına bakınca anılarımız aklıma geldi. Arabasına çarptığım gün dün gibi aklımdaydı.

Gerçi onunla yaşadığım her olay ayrı bir muammaydı nasıl unutabilirim ki o günleri?

Sonunda Emir şirketten çıkıp bize doğru ilerlerken bakışlarını benden bir an olsun ayırmıyordu.

Öfkeyle bana bakarak zehirli oklarını resmen gözlerimi oymak istercesine acımasızca bana gönderiyordu.

Çatık kaşlarıyla arabasına binip, kapıyı sertçe kapattı. Sanırım bu sefer fazlasıyla kızdırmıştım onu.

Korkarak arka kapıyı açmak için uzandığım'da Gonca ani bir hamleyle arka kapının kolunu tutarak

" canım sen öne geçer misin?"

"Ne öne mi?"  Dediğimde Gonca onaylarcasına başını aşağı yukarı salladı.

"Hayatta olmaz gonca. Ben o kibirli abinin yanına oturmam" dedim kesin bir dille. Gonca gülerek 

"ama Nehir parem önde araba tutuyor beni" 

dediği an dibimizde çalan korna sesiyle  korkudan ikimizde çığlık atarak sıçradık.

Emir sinirle açık pencereden

" binin artık şu arabaya"  dediğinde gonca hemen arkaya kapıyı açıp bindi.

Bende yanında oturacak'ken iki ayağını diğer koltuğa uzatarak " ben hep yayılarak otururum" dedi sevimli bir sırıtışla.

Goncaya ters ters bakıp sessizce " ben bunun hesabını sorarım sana" dedim ve kapıyı kapattım.

Arabanın ön kapısını açıp mecburen oturdum. Emir bana bakarak sert hareketlerle  arabayı çalıştırıp bakışlarını yola dikti.

Yola çıktığımızda nereye gideceğimizi merak ediyordum ama sormayada cesaret edemiyorum sormayı bırak Emire bakamıyor'dum bile.

Artık içimden Emir diyorum ona bey demek hoşuma gitmiyor. Sessiz yolculuğun ardından  sonunda gelmiştik Emir arabayı kenara çekince