"Aşk sarmaşık demektir. " der İskender Pala ve sonra devam ettirir cümlesini "Bahçeye düşen sarmaşık tohumu nasıl bahçeyi sarıp sarmalar hatta dışarı taşarsa gönüle düşen aşk tohumu da bütün bedeni sarıp sarmalar... Sarmaşığın özelliği sarıldığı ağacı içten içe kurutması, bitirmesi, sonunu hızlandırmasıdır. Aşk da insanı sarınca onu içten içe kavurup yok eder. Dıştan görünen yalnızca aşktır ve aşkı da çevresini göremez olur... " Ve sen kirpiklerinin her bir zerresine aşık olduğum adam, şiirimin öznesi,celladım... Sarmaşık tohumları kalbine ok gibi düştüğü gün aşkımın miladıdır. Ve imkansızı bile bile sevmek aşığın yarasını kapatan sarmaşık yaprağıdır.