Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tıpkı bir kasırganın merkezindeki sakin bölge gibi durgun ve bomboştum, çevremdeki karmaşanın içinde yuvarlanıp gidiyordum."
-Sylvia Plath
Kurumuş bitkilere değip geçen sis zihnimdeki umutsuzluk gibi her yere buz gibi bir hava bıraktı. Kendimi o umutsuzluğun içinden çekip çıkardım, yaklaşan motor sesine tutundum. Bir saniye içinde çok hızlı bir şekilde bana yönelen kadın, kolumdan tutup beni sertçe yere devirdi, başım asfaltlı yola çarparken omzumun üzerine düştüm. Düşen bendim ama korkuyla çığlık atan kişi Derin'di. Kadın üzerime oturup kıpkırmızı olmuş gözlerini ölüme eşlik eder gibi bana yöneltti. Hızlı darbelerle onu iterken içimdeki güce seslendim.
Neredesin?
Motosiklet sesi yaklaşırken Derin beni kıstıran kadının saçlarından tuttu ve onu geriye sürüklemeye çalıştı. Fakat kadın ondan kolayca kurtulup kolunu tuttu. Motor farı ve Derin'in çığlığı aynı anda can buldu. Her şey bir iki saniye içinde oldu. Işık acıyla kıvranan Derin'in yüzüne yansıdığında bileğine dişlerini geçiren kadın bana bakıyordu. Canımın yanmasını ister gibi gözlerini gözlerimin içine dikmişti.
Bütün bir ormanda yankılanacak kadar yüksek bir sesle bağırdım. ''Hayır!''
Sislerin arasından çıkıp gelen motor durur durmaz Teoman göründü ve inip hızla Derin'e doğru koştu. Ağzı kan içinde kalan kadın ise uzaklaştı ve önce bana doğru gelmek istedi. Ben Derin'in yanına geçince öylece bakmakla yetindi.
Yabani bir hayvan kadar dikkatli bakıyordu. Uygun zamanı kolluyor, bekliyordu.
''Derin!'' dedim korkuyla. Bileğinde açılmış ize bakmak bile damarlarımdaki tüm kanı çekiyordu. ''Derin konuş benimle, iyi misin?''
''Sen Derin'le kal.'' dedi Teoman. Siyah, çekik gözleri kadına yöneldi ve düşmanca bir nefretle ona baktı. ''Ben şunu halledeceğim.''
Kadın birkaç adım gerilerken Teoman ayağa kalktı. Üstü başı kavgadan çıkmışçasına dağınıktı, saçları da siyah tutamların yüzüne düşeceği şekilde dağılmıştı. Avuç içi beyaz bir sargı ile sarılmıştı, benim de elimde sargı vardı. Derin'in yanına daha da yaklaşarak yüzünde oluşan terleri sildim. ''dayan, lütfen.'' diye fısıldadım.
''Bugün sabrımı çok zorladınız." dedi Teoman, kadına doğru yürürken. "Patlama noktasına geldim." Öfkeli sesine karşı sırtına baktım, neler olmuştu bilmiyordum ama gerçekten yorulmuş olmalıydı.
"Ne o," dedi kadın. Zaten belli olan korkusunu belli etmemek için uğraşıyordu. "Onların tarafındasın sanırım, büyükbaban bunu biliyor mu?"
"Taraf mı?" dedi Teoman olduğu yerde durarak. O durduğunda kadın yavaş adımlarla uzaklaşmaya devam etti. "Taraf tutmaya yalnızca zayıflar ihtiyaç duyar."
