Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Karakterlere ile röportaj bölümleri olacak çünkü çok fazla soru var. Her bir karaktere olan sorularınızı yazabilirsiniz.
Arin için olan soruları buraya,
Teoman için olan soruları buraya,
Derin için olan soruları buraya,
Yankı için olan soruları buraya,
Alara için olan soruları buraya,
Can için olan soruları buraya,
Peri için olan soruları buraya,
Barlas için olan soruları buraya,
Zahra için olan soruları buraya,
Evren için olan soruları buraya,
Bora için olan soruları buraya yazabilirsiniz.
İstediğiniz her şeyi sorabilirsiniz, özgürsünüz çekinmeyin :)
෴
Keyifli okumalar cadılarım 🪐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
56-Haber
"Kasvetli, rutubetli ruhumun duvarlarında eskimiş çerçeveler asılı. Ne çerçevelerdeki resimlere bakmaya cesaret ediyorum ne de kaldırıp atmaya. Döngü, döngü döngü diye mırıldanıyorum."
Birine yardım etmeye olan ihtiyacımı çoğu zaman kontrol edemiyordum. Ellerimde var olan her şeyi karşımdakini iyileştirmek için veriyor ve sonucunu göremiyordum. Canım yanıyor, sıkıntılar çekiyor ve içten içe debeleniyordum. Yine de bir şeyler beni hep daha fazla yardım etmeye zorluyordu.
Cebimdeki son birkaç bozukluğu başkasının karnını doyurmak için kullanıyordum, dondurucu havada üzerimdeki montu çıkarıp üşüyenlere uzatıyordum, kendine zarar verebilecek kişileri vazgeçirmek için hiç olmadığım kadar iyimser oluyor ve beni kullanmalarına izin veriyordum. Sonunda acıkan, üşüyen ve ölmek isteyen ben oluyordum ama kimse elini uzatıp beni sıcak bir yere taşımıyordu.
Hayat böyleydi işte, zeminde uzanıyordum yapayalnız. Kendimi bir ömür boyunca heba etmiştim ve kimse yüzüme bile bakmamıştı.
Şimdi kendim için bir şeyler yapma zamanıydı. Soluk duvarlara vuran ölü ışık ile bakışlar olması gerektiğinden daha büyük bir hayalkırıklığı ile bakıyordu. Zahra ne zaman aşağı inmişti bilmiyordum, yargılar gibi bakmıyordu ama anlamaya çalışıyordu. Esmer teninin yanında birer yılan kıvrımı gibi görünen saçları koyu kahve tonlarındaydı, tıpkı gözleri gibi. Gözleri abisininkine benziyordu.
