Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10- Barlas
Ne zaman tedirgin olsam elim refleks olarak boynumdaki kolyeye giderdi, ona dokunduğumda büyülü bir his bedenimi kaplardı. Belki annemin hediyesi olduğu için, belki anlamsız bir dürtüden dolayı; bilmiyordum ama hep istemsiz olarak onu parmaklarımın arasına alır ve okşamaya başlardım. Ruhumu koruduğuna inanırdım.
Yine öyle yapıyordum. Teoman yerinden kalkıp çatık kaşlarıyla odadan çıktığında ve kapı hâlâ çalmaya devam ettiğinde öylece oturup kolyeme dokunuyordum. Bir an bakışlarım şırınganın olduğu çekmeceye refleks olarak ilerledi.
Kapının açılması ile vurulmanın kesilmesi bir oldu. Bir saniyelik bir sessizlik oldu, ardından Teoman'ın belli belirsiz sesi duyuldu. "Barlas?"
"Teo sen n'apıyorsun?!"
Barlas ise çok öfkeliydi. Sesi tüm yağmuru ve fırtınayı aşıp bana net bir şekilde geliyordu. "Sana bulaşma, bırak adamlar işini yapsın demedim mi?"
"Zamanı değil Barlas, git buradan, sonra konuşuruz." dedi Teoman. Oturduğum yerden kalkarak bir yandan kapıya göz attım, bir yandan da çekmecenin olduğu duvara yürüdüm. Dikkatliydim, keskin kulaklarım tamamen seslere odaklanmıştı.
"Sen gerçekten farkında değilsin Teo,'' Barlas'ın hayretle kaşlarını çattığını hayal edebiliyordum. ''başına aldığın bela yetmiyormuş gibi bir de gidip hesap soruyorsun hepimizi küle çevirirler biliyorsun değil mi!"
"Bağırma lan!" dedi Teoman sesini yükselterek.
Kısa bir an sessizlik oldu. Konuştukları konuyu umursamadan çekmeceyi yavaşça açtım ve içindeki ilaçlardan birini elime aldım. Bakışlarım kontrol amaçlı kapıya yöneldi.
"Teo yemin ediyorum yaptığın her şeyde arkandayım, bak hiçbir şeye lafım yok ama o kız yüzünden cehenneme gidersem..."
Teoman onu böldü, "Yeri, zamanı değil diyorum anlamıyor musun? Kulübeye git, geliyorum; orada konuşacağız." sesi konuştukları şeyden tedirgin olmuş gibiydi, daha dikkatli dinlemeye çalıştım.
"İstemiyorum, az önce geldiler. Yine! Neymiş kontrol ediyorlarmış, sokarım böyle kontrole! Neyiz lan biz..."
Gözlerim çekmecenin arka kısımlarında duran eski kitaba yöneldiğinde dürtülerimi kontrol edemeden onu da ellerime aldım.
"Kes artık Barlas!" dedi Teoman, onu tekrar bölerek. "Korkak, küçük veletler gibi davranıyorsun, siktir olup git lan!"
Sayfalardan birini açtım, karşıma çıkan semboller ve yazılarda kısa bir an göz gezdirdim.
"Onun yüzünden oluyor bunlar!" dedi Barlas bağırarak, sanki bana söylüyormuş gibi bakışlarımı kapıya çevirdim. ''Öyle hiçbir şey yapmadan dolaşıyor etrafta, bütün belayı bize çekiyor.'' Elimdeki ilacı ve kitabı yanıma alıp çantamın içine attım. Ne yaptığımın farkında değildim, merakım ve dürtülerim beni kontrol altına almıştı.
