Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın. Keyifli okumalar bebekler 🕷️
Aşağıdaki fotoğraf Yankı Yıldırım'a ait. Ah Yankı... Vanilyalı kekim.♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
38-Fırtına
"Eğer kontrol edemiyorsan bastırırsın, kural budur."
Gökyüzü karardı.
Bize vurmaya başlayan rüzgar koca bir fırtınaya dönüp tüm yeryüzünü avuçlarına aldı. Ağaçların dalları korkuyla sarsılmaya ve esen hızlı rüzgarla kopacak duruma gelmeye başladı. Sert fırtına yerdeki tozları kaldırmış ve derin bir uğultuyla havada çevirmeye koyulmuştu.
Ben, avuçlarımda duran her iki eli de sıkıca tuttum, havalanıp fırtınaya karışacağımı sandım ama beni yerçekimine güçlü bir şekilde tutan bir şeyler vardı. Elimi tutan ellerin titrek birer elektrik dalgası yaydığını hissetmeye başladığımda korkuya kapıldım.
Bora, gözlerini kapatarak söylediği ürkütücü ilahiyi devam ettirdi. Kulaklarımda yankılanan rüzgarın çığlıkları, onu duymama engel oluyordu. Ben de toz parçalarının sert gidişlerine dayanamayıp gözlerimi kapattım. Burnuma toprak kokusu geliyordu.
Bir anda gökyüzü ortadan ikiye ayrılır gibi gürültüyle yıldırım bıraktı. Dudaklarımdan çıkan çığlıkla Evren'in beni daha sıkı tuttuğunu hissettim. Hepimiz irkilmiştik ama Bora Abi, tavrını hiç değiştirmemişti. Sanki artık burada değildi, akıntıya kapılmıştı.
Bir saniye için aydınlanan gökyüzü, başka bir yıldırıma haber verdiğinde hemen ardından uzak bir tarafa şimşek çaktı. "Bu normal mi?" diye fısıldadım.
Üzerimize yağmaya başlayan yağmur, henüz çok naif ve masumdu. Ama giderek hızlandığının farkına vardığımda biraz sonra bu kadar güzel yağmayacağını biliyordum.
"Sakin ol." dedi Evren.
Gökyüzü tekrar gürültü ile aydınlandığında üzerimize bir yıldırım düşecek sanarak korkuya kapıldım. Rüzgar sesi, toprak kokusu ve güneşin doğuşu ile ortalığı karartan fırtına bir araya gelmişti. Kıyamet gibi görünüyordu.
Sonra bütün sesler birbirine birleşti. İçimde sessizce bekleyen ruhum büyüdü, büyüdü... Ciğerlerim nefes alamayacak duruma geldi. Arada oluşan kalabalıkla artık karşımdakileri ve yanımdakileri göremez oldum.
Korkunç bir gürültü yeryüzünü kaplarken sert yağmur damlaları beni tamamen örtmeye başladı. Üzerimdeki mont sağanak yağışa ve fırtınaya dayanamıyor ve beni üşütüyordu.
Evrenin ve Peri'nin ellerini tutuyordum ama gözlerimi açık tutamıyorumdum. "Neler oluyor?" O gürültüde sesimi ben bile duymadım.
Sonra çarpan yıldırımların içinde, hemen yanımda birini hissettim. Sıcak bir beden, bir nefes...
