Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Geri dönüp oy vermediğiniz bölümlere oy verin lütfen.
Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın. Keyifli okumalar cadılarım 🪐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
44-İtaat
"Bazen vazgeçmek en güçlü şeydir."
Kendinizi en güçsüz hissettiğiniz zaman, ruhunuzun soğuk zemine uzanıp karanlık gökyüzüne baktığı zamandır. Bazen önünüzde karanlık bir gökyüzü bile yoktur, tek bir yıldız ve tek bir soluk kaynağı.... Hiçbir şey.
Bazen baktığınız yer sadece sonsuz bir boşluktur.
Gidebileceğiniz hiçbir yer, yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur. Takılıp kalmışsınızdır. Gücünüz yoktur, paranız yoktur, umudunuz yoktur...
Böyle hissettiğim o kadar çok an olmuştu ki, o karanlık dar sokakta böylesine güçlü olmak inanılması güç geliyordu. Sanki ben değilmişim gibi, sanki bir başkası yapıyordu bunları. Ben bu kadar güçlü olamazdım, değil mi?
Ama oradaydım işte, önümde beni öldürmek için büyük arzular duyan şeytanî ruhlar ve onların acı çeken bedenleri vardı. Yanımdakiler, Alara, Evren ve Barlas yaralıydı. Beni korumak için yanımda kalanları koruyordum.
Ve az önce tepemizde duran kara şövalye şimdi gitmişti. Siyah gözlerini ve dikkatli tavırlarını görmek için büyük bir özlem hissediyordum.
"Ne kadar dayanabilirsin?" diye sordu Alara. Bakışlarındaki endişe ve sesindeki telaş birbirine korkuyla bağlanmıştı.
"Çok fazla dayanamam." dedim.
Onlardan biriyken bir anda taraf değiştirmek zorunda kalmıştı. Daha bunun kafa karışıklığını atlatamadan bir de onlarca kişi tarafından saldırıya uğramıştı.
"Onlardan kaç tane var?" diye sordum. Gücüm gittikçe azalıyordu.
"Otuz en az." dedi. "Barlas iyi değil."
Başımı hafife çevirip Barlas'a baktım. Benim için değil, Teoman için yapıyordu her şeyi. Yine de minnettardım. Beni sevmiyor olsa da fazlasıyla katlanmıştı. Evren onun yarasıyla ilgileniyordu, olduğum yerden gördüğüm kadarıyla kanaması yoktu.
Sonra karanlık sokaktan bize doğru biri gelmeye başladı. Gücümü onun üzerinde denemeye çalıştım ama işe yaramadı, yürümeye devam etti. Aydınlanıp göründüğünde orta yaşlarda sarışın bir adam olduğu anlaşıldı.
