Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Hissettiğim şeyleri nasıl açıklayabilirim bilmiyorum. Anlayabileceğinizi düşünerek birkaç satır bırakacağım buraya, okursanız mutlu olacağım. Çok küçük bir aileye sahibiz burada, sadece biz varız. Ve dünya üzerinde milyonlarca yer, milyonlarca insan varken ben kendimi burada evde gibi hissediyorum. Burada istediğim dünyaya adım atıyor ve var oluyorum. Eğer yazmıyor olsaydım şimdiye dek hiç var olmazdım.
Ama buradayım ve okurlarımla çevrelenmiş küçük bir şatonun içinde yazıp duruyorum. Sizinle konuşurken iyi oluyorum, bana kötü şeyleri unutturuyor ve beni iyileştiriyorsunuz. Ne kadar teşekkür etsem az. O yüzden izin verin size bu hikayenin kendisiyle teşekkür edeyim.
Bu hikaye sizin, içindekiler sizlersiniz. Her birinizin kelimelerine, düşüncelerine bu yüzden ihtiyaç duyuyorum çünkü onları size bakarak yaratıyorum.
Kabul edelim hepimiz en az Arin kadar saf ve Derin kadar merhamet doluyuz. Hayat bizi Teo kadar acımasız yapmadı hala ama Barlas kadar umursamaz olabiliyoruz. Canımız yandığı zaman tıpkı Peri gibi sinir bozucu oluyor ve Bora gibi etrafımızdakileri kendimizden uzaklaştırıyoruz. Yapıyoruz bazen kabul.
Ama aynı zamanda biz Yankı'yız, Alara'yız, içten içe aşkını yaşayan Evren'iz.
Ben, kendi dünyasında en az Zahra kadar bastırılan ama burada Can kadar özgür hisseden bir yazarım. Ve her zaman arkanızda olacağım. Bu söylediğimi unutmayın.
Her şey sizin için. Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
51- Duman
"Uyuyamıyorum. Daha az uyudukça daha çok düşünüyorum,
daha çok düşündükçe de daha az unutuyorum. Uçsuz bucaksız bir kördüğüm."
Bir yanım hızla koşup ona sarılmak istiyordu. Ama oldukça ağır basan diğer yanım onun her hareketinden çekiniyor ve geride duruyordu.
"Işığın yandığını gördüm." dedi. Loş ışık kapı arasından sızıyor olmalıydı.
"Gelsene." dedim beklemeden. Odanın ortasına doğru yürürken o da içeri girip kapıyı kapattı. Ağır adımları zeminin üzerinden bana yöneldi.
