Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
41-Uzlaşma
"Sana benzerdi ay, gülümsese. Güzel bir şeyle aynı izlenimi Bırakıyorsun, ama yok edicisin."
Sylvia Plath
Sessiz bir evin içinde, yalnızca bir iki kısık sesin konuşması duyulurken; karşımdaki gözlere bakıyordum. Can'ın gözlerine. Kelimeleri dudaklarından çıkarken içimdeki endişenin varlığını hissediyordum. "Hazırlan, çıkmamız gerekebilir."
"Neden?" diye sorduğumda koridora çıktı ve Evren'e seslendi. Ardından soru sormaya devam ettim, "Bir şey mi oldu, Teoman ne söyledi?"
Evren yanımıza geldiğinde Can elini hafifçe omzuma koyarak onunla konuştu. "Şu evin çevresine yaptığınız bir büyü varmış, vampirleri engelleyen bir şeyler yapabilir misin?" diye sordu.
Evren bir an için bana bakıp onayladı. "On beş dakikamı alır." dedi. Sonra çıkıp dış kapıya yöneldi. Can tekrar bana baktı ve her iki elini omzuma samimi bir şekilde koyup hafifçe eğildi.
"Sanırım kolyenin sende olmadığını anlamışlar. Ama Teoman'ı kendilerine çekmek için seni kullanabilirler." dedi.
Salondaki kapıya yaslanıp bizi izleyen Alara beni baştan uca süzdü. "Neden ama çok saçma!" dedim endişeyle. "Benim Teoman'la hiçbir alakam yok ki, neden beni kullanmaya çalışsınlar?"
"Bilmiyorum." dedi beni ikna etmeye çalışarak. "Vampir bunlar neyi nasıl düşündükleri belli olmaz."
"Yankı'yı aramam gerekiyor." dedim. Telefonu bıraktığım yatağa doğru yöneldim.
"Bu güvenli olmayabilir." dedi Alara. Adımları bulunduğum odaya kadar yaklaştı ve gözlerini üzerimden ayırmadı. "Yankı çoğu zaman telefon kullanmaz, onların kendilerine özel iletişim sistemleri vardır."
"Yankı onaylamadan buradan gitmiyorum." dedim sertçe.
Alara göz devirip Can'a baktı. ''Sinirlerimi bozuyor.'' dedi.
''Ne bekliyordun, sana güvenmemi mi?'' diye sordum tepkiyle. ''Evime girip üzerime atlayan sen değilmişsin gibi...''
''İstesem burada da üstüne atlardım, planlara ihtiyacım yok.'' diye yanıtladı. Birkaç adım yaklaşsa da olduğu yerde kaldı.
''Sakin olun.'' dedi Can aramıza girerken. Bakışlarımı Alara'nın siyah gözlerinden çekmeden Can'ı dinledim. ''Hepimiz şimdi aynı taraftayız, tamam mı? İster Teoman için ister Yankı için, hiç fark etmez; bir amacımız var ona odaklanmalıyız...''
