Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Keyifli okumalar perilerim 🐞Bu sefer bomba gibi geldim. Yukarıdaki müziği açın ve satırlarımın arasında kaybolun. Bölüm sonunda sizi bekliyor olacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Geçmişin ipleri bileklerine tutukluysa geleceğe dokunamazsın. Bir köşeye sinip birinin gelmesini ve o ipi kesmesini beklersin. Köşede ağlayarak bekleme artık. Göz yaşların ipleri kesip atmayacak."
Tam o an ne düşündüm bilmiyorum, sadece derin bir acı göğsümden tüm bedenime yayılmaya başladı. Öyle derin ve öyle yakıcı bir acıydı ki tüm sesleri bastırdı. Annemin sıcak sesi uğuldadı sadece, ilaçlarla uyuyan o kadın bir anda dünyanın en aklı başında kadını oldu.
''Hayır,'' dedim titreyen sesimle. ''doğru değil bu.''
İnkar et, inkar et, inkar et...
Seni boğup öldüren ne varsa inkar et.
Gözlerini kapa, başını kuma göm, sonsuza kadar öyle kal.
Daha kolay böyle, değil mi?
''Doğru değil, öyle mi?'' dedi Peri öfkeyle. Delirmiş gibi bir hali vardı. Zayıf, incecik elini hafifçe havaya kaldırdı ve parmak uçlarına odaklandı. ''peki bu?'' diye sordu zayıf bir sesle. Önce hafif bir hava akımı tenime değdi, saçlarım yavaşça havalandı ve tenimi okşadı. Sonra güçlendi güçlendi... Güçlendikçe içeri doldu ve evin içinde tufan varmış gibi hissettirdi.
''Yapma!'' diye bağırdı Bora. ''buna izinli değilsin, ben de değilim!'' Yüzünde korku mu vardı yoksa öfke mi ayır edemedim. Gergin bakışları ile kaşları çatılmıştı. Göğsü inip kalkıyordu.
''İstediğin buydu.'' dedi Peri öfkeyle.
Ben o anın içinde donup kaldım. Hem geçmiş hem de şu an, birbrine dolanmış zehirli bir sarmaşık gibi beni sıkıştırdı. Ruhum bedenimin içinde öylece kaldı, hiçbir şey yapamadı. Hissettiğim soğuk hava adımı Derin'i korkuttuğu kadar beni de korkutmuştu ama daha farklı bir şey hissediyordum.
Yıllardır bastırdığım, hiç fark etmediğim bir şey.
Onlar bir şeyler söyledi, birbirlerine bağırıp durdurlar ama ben öylece bekledim. Hava akımı yavaşlarken Peri'nin bakışları kendini kanıtlamış gibi üzerimdeydi.
Bora, ''İstediğim bu değildi.'' dedi ona acıyla bakarken.
Korkuyla Derin'e son kez baktım, kahverengi gözleri şaşkınlıkla donup kalmıştı. Neredeyse sinirden gülecek bir hali vardı, bakışları merakla beni bulduğunda burada beni teselli edecek hiçbir şeyin olmadığını anladım. Peri ve Bora bir şeyler söylediler, duymadım. O evden çıkmak için adımlarımı çıkışa sürdüm. Beni engellemek isteyen kol kime aitti bilmiyordum, onu reddettim ve yoluma devam ettim.
