Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Keyifli okumalar cadılarım 🪐 Yukarıdaki şarkı benden size gelsin.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
55-Karar
"Bir hikâye, bana sadece dinmek bilmeyen ıstırabımdan kurtulmam için bir hikâye anlat. Söz veriyorum, gitmeyeceğim."
Gecenin birinde uzun, birbirine dolanmış saçlarını tarayan küçük bir kız varmış. Tahta kapının aralarından vuran soğuk hava bedenine gizlice değermiş, ormanlığın derinliklerinden gelen kurt sesleri de onu korkuturmuş. Ulumalara ve hırıltılara gittikçe alışacağını düşünürmüş ama minik kalbinde her seferinde korku atarmış. Göğsüne tedirginlik yayılır, başını kaldırıp pencereden dışarıya bakmasına sebep olurmuş.
O kız geceleri annesinin yanında, sıcacık bir aile hayali ile uyurmuş ama her seferinde aynı soğuk sabaha uyanırmış. Küçük evlerinin içinde ölü bir ruh ile büyüyüp, elindeki kitaplarla konuşurmuş. Dudakları oynamaz, sesi hiç çıkmazmış. Zaten annesi de pek konuşan biri değilmiş.
Onu gören yabancılar dilsiz olduğunu düşünür ya da utançtan konuşmaz sanarmış. Hatta bununla dalga geçen, şakasını yapan bile varmış. Hakları var, küçük kızın ağzı var dili yokmuş. Büyük, anlam dolu bakışları çevrede dolaşsa da tek kelime etmezmiş.
Ruhu gürültülü çığlıklar atarken bedeni sessizliği evi bilmiş.
Bu hikayeyi biliyorum, diye geçirdim içimden.
Bu hikayeyi biliyorum, bu hikâye benim hikâyem. Ama böyle geçip gitmesine izin verecek miyim, beni oradan oraya itmelerine, bir oyuncak gibi yönetmenlerine izin verecek miyim?
Tek kelime bile etmeyecek miyim?
Karşımda duran yeşil gözlerin bana bakışları, içimdeki kelimeleri duymuş gibi üzerimde duruyordu. O anın içinde tüm sesleri susturdum ve kendimi dinledim. Ne istiyordum, ne söylemek istiyordum?
Bir sesim bile yok muydu?
"Derinle konuşmak istiyorum." dedim sadece. Kalbimin ortasında bir yere sahip olan kişinin sesini duymazsam kendi sesimi de bulamam gibi hissediyordum.
Yankı biraz tereddüt etti ama benim düşünceli tavrım ile endişelenmiş olmalı. "Tabii," dedi kontrollü bir sesle. "Ama sadece tek bir hakkın var, şimdi ararsan bir daha arayamayacaksın."
Başımı kararlı bir şekilde salladım. "Şimdi konuşmak istiyorum." dedim.
Yankı Bora'ya baktı. Bora ne dediğini anlar gibi hemen telefonunu çıkardı, Yankı onu tedirgin ediyor olmalıydı. En son çember girişiminden sonra ne olmuştu bilmiyordum. Kim bilir neler yaşamıştı, açıkçası bunu biraz hak etmişti.
