(Düzenlendi.)
(Final.)
Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz.
Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!
Şimdiye kadar, okuduğunuz tüm bölümleri ve kitapları unutun. Bu farklı bir bölüm. Sadece gülmek için ve farklı bir bakış açısı kazandırmak için yazdığım özel bir bölüm.
Okuduğunuz en saçma, en tuhaf, belki en gereksiz ya da Wattpadd'a okuduğunuz en eğlenceli bölüm olabilir. Nasıl hitap ederse artık.
Öncelikle hiç bir çifti yazmadım ve adının hakkını vererek gerçekten ÖZEL BÖLÜM olduğunu düşünüyorum.
Şimdi gözlerinizi kapatın, Tomurcuk'a yeni bir misafirle gidiyoruz. Aslında, başından beri Tomurcuk olan biri ile, Tomurcuk'a gidiyoruz.
Ya da kapatmayın gözlerinizi, bölümü gözünüz kapalı okuyabileceğinizi sanmıyorum. Şşşt, sakin olun ve kahkahalarınızı durdurmaya çalışın lütfen. Bu kadar komik olmayı ben de istemezdim.
Daldığım düşünceler eşliğinde, Tomurcuk'a geldiğimde, ezbere bildiğim yoldan, Kader'in evine doğru ilerledim. Yarın 2021'in ilk günüydü ve bende onları bu özel günden önce ziyaret etmek istemiştim. Bugün Kader'in evinde gün gibi bir şet vardı ve bende yazar olarak, kendi kendimi davet etmiştim bu özel güne. Kader'in beni davet etmek gibi bir lüksü olamazdı. Çünkü ben yazardım.
Kader'in evine geldiğimde ziline bastım ve beklemeye başladım. Kader, kapıyı açtığında onun davet etmesine lüzum görmeden içeri daldım.
Tekrar ediyorum. Çünkü ben yazarım.
"Hiç gocunma lütfen, içeri geç." Kader hanımın sitemini duyduğumda, bilmiş bir havayla gülümsedim ve baygın bakışlarımdan atıp, salona doğru ilerledim. Salonun kapısını açarken, ona dönüp cevap vermeyi unutmadım.
"Gocunduğumu kim söyledi ki?"
Salona girdiğimde, herkesin gözü bana döndü ve daha deminki gürültülü ortam aniden sessizleşti.
