(Düzenlendi.)
(Final.)
Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz.
Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡♡♡
Ben sevmekten, hiç borçlu çıkmadım.
Özdemir Asaf~
♡♡♡
🎶Her Şey Bitmedi Bitemez/Gökçe🎶 🎶Sevda Yelleri/Ferdi Tayfur🎶 🎶Çiçekler Açsın/Ferdi Tayfur🎶
❣İyi okumalar bebeklerimmm...
75.Bölüm, 'En Güzel Final'
≈Irmak'dan≈
Derin bir nefes aldım ve karşımda duran beyaz gelinlik giymiş, dünyanın en mutlu insanı olan güzeller güzeli kadına baktım. Hayatta herşeyi başarmış bir kadına. Aşkı en beklenmedik anda, en beklenmedik kişide bulmuş, okulunu bitirmiş ve kendi işini yapan, kendi ayaklarının üzerinde duran bir kadına bakıyordum.
Evet, aynaya bakıyordum.
Sizinle bu yolculuğa 18 yaşımda başladık. Şu an ise, 23 yaşındayım. Bu mahalleye benimle beraber girdiniz, hepiniz ben olarak başladınız bu hikayeye. Belki yaşlarımız, hayatlarımız, şartlarımız farklıydı ama burada herkes hayata 18 yaşında bir Irmak olarak başlamıştı. Biz birlikte tüm duvarları yıkmış ve çok iyi bir dost olmuştuk. Aşktan da öte, bu yolculuk bana sizleri kazandırdı.
Birçok kez bana kızdınız, bazılarıyla yollarımız erken ayrıldı. Bazıları sonuna kadar benimle, benim yanımda kaldı. Yaptığım hareketleri, verdiğim kararları saçma buldunuz. Ama buna rağmen sonuna kadar yanımdaydınız.
Her zaman olduğu gibi, bu özel ve büyük günümde de yine yanımdasınız. Yine yalnız bırakmadınız.
Laf aramızda, Aras'dan daha iyi tanıyorsunuz beni. Tüm düşüncelerimle, tüm yaptıklarımla, davranışlarımla, beni en iyi sizler tanıyorsunuz. Arası'da benden iyi tanıdığınıza eminim ayrıca. Mahalledeki yellozlardan uzak dursun, sizlere kurban olsun benim Aras'ım.
Kapı çaldığında daldığım düşüncelerimden ayrıldım ve aceleyle dolan gözlerimi, makyajına zarar vermeden sildim. Kapıya dönüp, boğazımı temizledim.
"Kızım müsait misin?" Babamın şefkat dolu sesini duyduğumda, gülümsemem engel olamadım.
"Gelin baba! Müsaitim." Kapı açıldığında içeri canımdan çok sevdiğim ailem girdi.
Annem, babam, ikizin ve baba yarısı: Hakan abim. Dolu olan gözlerime üzerlerinde gezdirdim. Dolu olan gözlerimin aksine, gülümsedim onlara tüm içtenliğimle.
Herşeyden şikayet ediyor gibi durmasına rağmen, tüm kararlarımda beni yalnız bırakmayan annem. Sohbeti ve takım sevdası harika olan, bu hayatta bize iyiyi, kötüyü ayırt etmeyi öğreten, güveni iliklerime kadar hisettiren canım babam. Hayattaki ilk arkadaşım, en değerlim, diğer yarım, ikizim Burak ve abim... Abim, ilk aşkım, ilk sevgilim. Dert ortağım.
