(Düzenlendi.)
(Final.)
Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz.
Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar...
30.Bölüm, 'Yeni Aşk Sinyalleri'
≈Demir'den≈
"Yavrum ne zaman evlenmeyi düşünüyorsun? Kendine göre birini bulabildin mi?" Babaannemin bana yönelttiği soru ile ona döndüm.
"Şimdilik öyle bir düşüncem yok sultanım." Babaannemin hafif yüzü düşmüştü ama belli etmemeye çalışıyordu. Evlenir miydim? Bilmiyordum. Bir kadın yüzünden, tüm kadınlara olan güvensizlik saçma olurdu. Zaman gösterecek, belki gerçekten seveceğim birini bulacaktım.
Bugün burada son günümüzdü. Dedem akşamüstü olunca bahçede mangal yakalım diye tutturmuştu. Biraz hava almak istediğim için, dışarı çıkmaya karar verdim.
Dışarı çıktığımda, bahçede Seher de vardı. Oturuyordu. Düşünüyor gibi bir hali vardı. Elleri sarı saçlarına gitti ve omzunun üstünden elinin tersiyle saçlarını geriye attı. Ellerini yelpaze gibi kullanarak, yüzünü rahatlatmaya çalıştı. O da olmamış olacak ki bileğindeki tokayla saçlarını yukardan topladı. Bunalmıştı galiba.
Uzun kara kirpikleri burdan bile belli oluyordu. Bir an kalbimin teklediğini hissettim. Seher'e anormal derecede uzun bir süre baktığımı farkedip, başımı çevirdim. Aklımda saçma sapan turlayan fikirlere, olumsuzca başımı sallayıp, kendime gelircesine silkelendim.
Başımı çevirdiğimde evin önünde boş boş duran genç çocuk dikkatimi çekti. Bahçe ön tarafta olduğu için gelen geçeni rahatlıkla görebiliyorduk. Gencin bahçeye doğru baktığını farkettiğimde kaşlarım çatıldı. Gözlerini takip ederek, odaklandığı şeye baktım. Çimenlerin üstüne oturmuş, telefonunda bir şeye odaklanmış Seher'e bakıyordu. Dikkatli bir şekilde bakıyordu. Sinirlendiğimi hatta uzun zamandır böyle çok sinirlenmediğimi farkettim.
Seher'in yanına gidip, başına dikildim ve bakışlarımı hala buraya bakan çocuğa çevirdim.
"Hayırdır? Bir husumet mi var?" Çocuk bakışlarını bana çevirdi.
"Hayır. Ne alaka?"
"Asıl sana sormalı kardeşim, yarım saattir buraya bakıyorsun." Çocuk bahçeye girip, yanımıza geldiğinde, durumdan haberi olmayan Seher merakla bizi izliyordu. Seher'in önünde durup, cebinden bir şey çıkardı. Bileklikdi galiba.
"Dün düşürmüştün, arkandan seslendim ama duymadın sanırım."
"Evet duymadım, çok teşekkür ederim."
"Rica ederim." Çocuk Seher'e hayranlıkla gülümseyip, soran gözlerle bana döndü.
"Sevgilisiniz galiba, bayağı kıskanç bir sevgilin var. Gerçi benimde senin gibi sevgilim olsa kıskanırım." Seher şaşkınlıkla bana döndü ama ben ona bakmıyordum. Büyük bir ihtimalle yüzü kızarmıştı.
