18 H.S.★

Part 13

Kristy Point Of View ★

Ik open het bestandje en laat het aan Harry lezen. "Okay, eigenlijk hoeven we hier niks meer aan te veranderen." lacht hij en ik knik.

"Ja, misschien een voorpagina." zeg ik als ik allerlei dingen in ga typen en hij knikt.

"Laat mij die maken." zegt hij en hij duwt mijn handen weg.

"Sow, agressief." lach ik en hij rolt zijn ogen. Ik kijk toe en zeg hier en daar wat. Na een halfuurtje is alles af.

"Dat wordt een tien." zegt hij trots en hij rekt zich uit. Ik knik.

"Ja, zou best kunnen." lach ik en ik kijk naar hem, zijn schattige bruine krullen staan niet bij zijn donkere uitstraling, maar precies daarom, klopt het.

"Staren is onbeleefd." lacht hij en hij laat me een van zijn glimlachen zien, misschien wel flirterig? Ik rol mijn ogen.

"Ik staarde niet." spreek ik hem tegen, ook al deed ik dat dus duidelijk wel.

"Nee, dit is niet staren." zegt hij sarcastisch en hij kijkt me aan met wijde ogen. Ik kijk nog even maar leg dan mijn hoofd in mijn handen om te verbergen dat ik bloos.

"Harry." zeg ik dan serieus en hij kijkt me weer normaal aan.

"Kristy." zegt hij net zo serieus en ik kijk hem terug aan.

"Ik uh.. hoorde dat je een feestje hebt.. vrijdag?" Hij knikt. "Dus.. ik vroeg me af.. Lola mag wel komen, waarom ik niet?"

"Toen ik iedereen uitnodigde, mocht ik je niet. Dus vandaar.." ik knik beduusd, het is niet niks als hij gewoon tegen me zegt dat hij me niet mag. "Maar nu mag je wel komen?"

"Echt? Vind je me zo aardig?" Zeg ik en ik grinnik. Hij knikt even.

"Ja hoor." Hij glimlacht naar me waardoor ik opnieuw zijn kuiltjes kan zien.

"Ik wist niet dat je kuiltjes had." zeg ik als ik er voorzichtig in prik. Zijn huid is zo zacht dat het er voor zorgt dat ik hem langer prik dan ik eigenlijk wil.

"Dan weet je het nu." Grijnst hij en ik haal voorzichtig mijn hand weg. "Jij hebt ze niet." zegt hij als hij in mijn wang prikt. Ik schud mijn hoofd en kijk in zijn ogen. Hij legt zijn hand vast op mijn wang en kijkt diep in mijn ogen. Mijn hart klopt in mijn keel, zijn ogen zijn te mooi en hoe hij me nu aanraakt.

"Wist je dat je hele mooie ogen hebt?" Fluister ik en ik probeer mijn stem zo stabiel mogelijk te houden, wat natuurlijk niet lukt. Hij grinnikt wat mij doet blozen, gelukkig verbergt zijn ene hand het.

"Jij ook." fluistert hij, zijn adem komt tegen mijn lippen en ik voel kippenvel, iets wat ik nog nooit door een jongen heb gevoeld. Hij likt zijn lippen en ik kijk ernaar. "Do you want it?"

"Huh?" Vraag ik zachtjes wat hem opnieuw laat grinniken.

"Do you want to kiss me?"

"Wh-.. ik.." stotter ik, voor ik een normale zin uit mijn strot krijg, komt hij dichterbij.

"I think that's a yes." ik schud mijn hoofd en leun weg, uit schrik maar ook uit schaamte, nu moet ik heel erg eerlijk tegen hem zijn. Als hij me wilt kussen, zal ik dit vast wel kunnen vertellen.

"Harry. Ik.." ik sluit mijn ogen en voel zijn blik op me. "De enige die ik ooit heb gekust is Rick." fluister ik en ik kijk hem aan. Zijn ogen staan beschaamd, hij is net afgewezen, door mij.

"En daarmee bedoel je dat?"

"Ik durf het niet." flap ik eruit en ik kijk naar mijn nagels. "Ik ben een paar dagen geleden gedumpt, via de telefoon en.. ik durf het niet, je bent niet eens verliefd op me!"

"Ik weet niet of ik verliefd op je ben, dat wilde ik bevestigen door je te kussen." legt hij uit en ik schud mijn hoofd.

"Sorry Harry, maar niet deze keer. Het gaat te snel." hij knikt.

"Wil je dan dat we een keer op date gaan?" Ik knik naar hem.

"Isgoed."

"Zaterdag? Vrijdag is mijn feest." ik knik en glimlach. Zijn glimlach groeit ook een beetje, wat me net zijn kuiltjes laat zien.

"Fack! Ik moet naar huis!" Roep ik en ik sta gestrest op.

"Wat? Hoezo?"

"Het is half 5 Harry! De bus komt om kwart voor en misschien haal ik het maar net!" Roep ik als ik al mijn spullen pak.

"Relax! Ik breng je weg, je denkt toch niet dat je met de bus gaat?" Ik rol mijn ogen en ontspan me een beetje. "En daarbij, 5 minuutjes kan toch wel?"

"Nee, je kent mijn moeder niet." zucht ik en ik trek mijn jas aan.

"Nee, misschien ken ik haar niet, maar je kent mijn ouders ook niet."

"Wat heeft dat er nou weer mee te maken?" Snauw ik, mijn humeur slaat ineens om wat hem doet zuchten.

"Okay, ik breng je nu wel weg." ik knik en loop naar de deur.

"Doei Louis!" Roep ik, ik hoor nog een doei terug en loop dan verder de trappen af, met Harry naast me. Als we in de auto zitten en naar mijn huis rijden blijf ik denken, waarom zou hij me willen kussen? Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan nu. Harry wil me kussen en ik wijs hem af, hoe dom? Hij is knap en misschien zou ik het met gevoel kunnen doen, ik ken hem goed, hij is de jongen waar ik het meest van af weet en hij weet alles van mij. Ik wil hem alleen nog beter leren kennen.

Als ik mijn huis zie, maak ik mijn gordel los en zucht ik.

"Bedankt Harry, hoeveelste keer is dat in 2 dagen?" Lach ik een beetje en ik kijk hem aan. Hij haalt zijn schouders op, glimlacht en zet de auto stil.

"Ik heb geen idee, maar voor de zoveelste keer geen dank." hij kijkt me aan en knipoogt. Ik voel mijn wangen rood worden en kijk weg. Zijn grote vingers pakken mijn kleine kin vast en zijn zachte, roze, volle lippen raken mijn wang. In mijn lichaam gebeurt er van alles maar van buiten laat ik niks merken.

"Bye Harry." zeg ik zacht, ik kijk hem nog even aan voordat ik de deur van de auto open maak.

"Bye Kristy, ik zie je morgen op school." ik knik naar hem en zwaai. Hij zwaait terug als ik de deur dichtgooi en wegrijdt. Het rare is dat ik meer voelde in een kusje op mijn wang dan bij die kus met Rick. Ik moet echt stoppen met Rick vergelijken met Harry, ze zijn zo verschillend van elkaar. Zo erg.

Ik geloof er wel in dat Harry lief kan zijn, langer dan het uurtje dat we nu bij elkaar hebben gezeten. Hij ziet er dan misschien wel gevaarlijk uit, maar ik denk niet dat hij dat altijd ook is. Hij heeft veel meegemaakt in zijn leven, nu al, en ik denk dat dat hem gemaakt heeft hoe hij nu is, soms een klootzak en soms aardig. Misschien heeft hij wel moeite met iemand vertrouwen en doet hij daarom zo tegen mensen, zodat niemand dichterbij komt.