Kristy Point Of View ★
"Bye, ik spreek je nog wel op whatsapp." glimlacht Rick en ik knik als ik de deur open maak.
"Isgoed." glimlach ik een beetje terug voordat ik de deur in het slot laat vallen en dan mijn rug ertegenaan leg. Dat was het dan, mijn eerste kus met mijn eerste vriendje, het stelde niks voor. Alles was er, het romantische gedeelte, hij, ik, en dan.. gaat het mis. Het voelde of ik mijn vader, moeder, opa of oma kuste, misschien wel Lola, want als ik goed terug denk, heb ik dat wel eens gedaan. Toen we elkaar zo erg gemist hadden. Ik wilde dat laten merken en zij ook en toen, gebeurde het. Het betekende niks voor mij, laat staan voor haar.
Haar zin speelt in mijn hoofd: "Als je er niks bij voelt, stop er dan mee.". Zoiets was het toch? Het was zoiets. Ik wil niet met hem stoppen, hij is lief, knap, schattig, het totale plaatje en waarom ik dan niks voelde, ik weet het niet.
Zuchtend maar ik mijn rug los van de deur en loop ik naar de woonkamer. "Waarom deed je er zo lang over om hier te komen?" Vraagt mijn moeder als ik de woonkamer inloop, weer hetzelfde haakwerkje.
"Ik kreeg mijn jas niet uit." lieg ik, tegenwoordig lieg ik heel erg veel. Mijn moeder knikt en gaat verder met borduren. Ik zucht even zachtjes en loop dan naar boven, huiswerk maken leid me altijd af.
Als ik net een half uurtje bezig ben, belt Lola. Met tegenzin neem ik op, ik weet wat ze gaat zeggen.
"Hey." zeg ik als ik me op mijn bureaustoel wegdraai van mijn huiswerk.
"Hi girl, hoe was het?" Moet ik de waarheid vertellen? Ik weet dat ik dat bij Lola wel kan.
"Mwa."
"Wat bedoel je mwa?"
"Nou, we gingen naar de bios en net voor de film, toen kuste hij me-"
"Woee, je eerste kus!"
"Ja.. maar ik voelde niks."
"Hoezo niet? Het was je eerste kus, kon hij het niet ofzo?" Ik zucht even.
"Ik weet toch niet wat wel en niet kunnen is?"
"Owja, je weet wat ik heb gezegd."
"Ja ik weet het, maar hij is zo lief enzo, perfect voor mij. Hij houdt van dezelfde dingen.."
"Het echte verliefde gevoel kan nog komen."
"Dat hoop ik dan maar."
★~★~★~★
Weer maandag, thankgod. Nu zit ik niet heel de dag alleen op mijn kamertje te denken aan mijn eerste verschrikkelijke kus. Er zitten nu natuurlijk ook nadelen aan naar school gaan, ik zie Rick weer.
Ik loop naar de bushalte, nadat ik mijn broertje gedag heb gezegd, en zie dan Lola al staan. "Hey." zeg ik zacht als ik naast haar ga staan.
"Hey." glimlacht ze terug en ze geeft me een knuffel. Ik ben blij dat ze niet meer over Rick begint, ze snapt het tenminste.
We rijden met de bus naar school en halen onze boeken uit ons kluisje.
"Kunnen we nu al naar het lokaal gaan, misschien hoef ik Rick dan niet te zien." zeg ik zacht tegen Lola en ze kijkt me aan.
"Kristy, zo werkt het dus niet. Als je hem niet wil zien, hoe gaat dat dan verder?" Ik haal beschaamd mijn schouders op. "Wees gewoon eerlijk tegen hem."
"Eerlijk, en dan word ik straks gedumpt, liever niet." zeg ik sarcastisch.
"In de pauze, praat je normaal met hem." waarschuwt ze me en ik knik even. Ze hangt haar tas goed over haar schouder en zucht. "Ik zie wat af met jou." grijnst ze en ik rol mijn ogen als we naar het lokaal lopen. Gelukkig stemt ze er mee in.
JE LEEST
18 H.S.★
Fanfiction"Please, you love me like I love you. Give up and we can be together, always." Zijn stem klinkt hopeloos, wat mij juist meer hoop geeft. "No Harry, I don't love you like you love me. Can you leave me alone?" toch laat mijn stem me hier in de steek...