18 H.S.★

Part 8

Kristy Point Of View ★

Gelukkig besteedt niemand echt heel erg veel aandacht aan het feit dat ik een mongooltje als broertje heb. Je hebt natuurlijk altijd van die klote gastjes die stomme opmerkingen maken, maar niet veel. Harry leek spijt te hebben, tenminste hij praatte de rest van de week niet tegen me.

Zometeen komt Rick, Lola en mij ophalen en gaan we samen naar Jenny. Ik doe mijn haar in een vlecht en zucht.

"Ik wil niet Lola, ik durf het niet." kreun ik en ik draai me om naar haar.

"Hij wilt dat je niet komt, als je toegeeft wordt het er niet beter op." zegt ze en ze trekt haar hakken aan. Ik schiet in mijn vans en haal mijn schouders op. "Het kan nu alleen maar beter worden, als je wel gaat."

Ik knik een beetje en pak mijn telefoon als hij trilt.

"Rick is er." Zeg ik dan.

"Wat doe je daar eigenlijk mee?" Ik kijk haar aan met gefronsde wenkbrauwen. "Met Rick? Je voelde niks."

"Ik hoop dat het nog gaat komen."

"Je bent gewoon bang om hem te verliezen, omdat je denkt dat je daarna niemand meer kan krijgen. Laat me je wat vertellen Kristy, je bent prachtig. Je hebt echt het meest prachtige lichaam dat je je kan voorstellen, bruine, lange haren en een schattig gezichtje. Je blijft jezelf, maakt niet uit hoe hard ik ook probeer om je een jurkje aan te laten doen, je blijft jezelf." Ik haal mijn schouders op als ik een shirt opvouw. "Blijf niet zitten met een jongen die je niet echt leuk vind, dan verdien je beter."

"Ik.. ik denk er nog overna."

"Doe dat maar goed." Ze glimlacht naar me als we onze jassen aantrekken en nog even snel naar de woonkamer lopen.

"Doei mam, ik ben naar Jenny." ze kijkt op en knikt.

"Isgoed, op tijd thuis."

"Ja mam." zeg ik verveelt en ik geef Jordy nog snel een knuffel voordat ik samen met Lola de deur uitloop.

"Hi." glimlacht Rick naar me en ik glimlach terug.

"Hi." ik geef hem een knuffel. "Hoe gaat het?"

Ik knik even en glimlach een beetje. Lola pakt haar fiets en ik wil hetzelfde doen, maar Rick houdt me tegen en klopt op zijn bagagedrager. Nadat Harry dat heeft geroepen van mijn broertje, heb ik tegen hem vertelt over hem, maar niet alles. Ik ben nogal gesloten tegen hem heb in gemerkt.

Maargoed, doordat hij nu meer weet, vertrouw ik hem meer. Ik spring bij hem achterop en met z'n alle rijden we naar Jenny. Ondertussen praat ik met Lola die naast me rijdt, zij is de enige waar ik nu tegen kan praten.

Na een tijdje spring ik van de bagagedrager af en slik ik even, vandaag gaat niet leuk worden. Rick wrijft even over mijn hoofd heen en ik glimlach een beetje voordat ik aanbel. We worden binnen gelaten door Jenny en ik loop achter Rick aan naar de woonkamer. Iedereen staat aan statafels, in plaats van zitten op de bank. Rick gaat het rondje af en ik knuffel iedereen na hem. Een van de laatste is Harry. Hij glimlacht moeilijk, iets in me zegt dat ik gewoon langs hem moet lopen en moet negeren.

"Sorry." zegt hij voordat ik dat kon doen tot mijn verbazing.

"Sorry?" Vraag ik, verbaast dat uit zijn mond te horen.

"Ja, sorry. Dat ik het hardop zei van jouw broertje."

"Waarom deed je het?" Bijt ik hem toe, mijn kaken op elkaar geklemd.

"Ik.. Ik irriteer me altijd zo aan jou, je bent echt een meisje met een perfect leventje, op je broertje na dan, ik weet dat ik je daarmee kan hebben, dus.. ja."