18 H.S.★

Part 48

Kristy Point Of View ★

Het viel dus niet mee, ik werd nog een keer opgeroepen omdat ik had gespijbeld, wat me een uur nablijven opleverde en Harry 2 uur, omdat "dit al de zoveelste keer was". Op vrijdag zou ik een uur moeten nakomen en Harry dus 2 uur.

We lopen het appartement in en Harry zucht.

"Ik wist dat het geen slim plan was om te spijbelen, het eerste uur." Zeg ik.

"Naja, bekijk het positief, je had ook een uur vuilnis kunnen prikken, dat zou een beauty niet moeten doen." knipoogt hij naar me en ik rol mijn ogen, flirt.

"Okay, je hebt gelijk." zucht ik. "En ik heb kunnen genieten, met jou."

Hij knikt en kust me even, voordat hij onze slaapkamer binnenloopt en mij meetrekt.

"Ik vind het het wel waart geweest." hij ploft op het bed neer en trekt mij op hem. "Toch?"

"Zeker." Ik beweeg mijn handen door zijn krullen heen en geef hem een kusje. "Dat was het zeker." bloos ik. "Weet je wat lang geleden is?"

"Wat?" Fronst hij en ik loop naar onze kast toe.

"Dit." zeg ik als ik onze onesies pak. Hij gaat rechtop zitten en knikt met een glimlach als ik zijn onesie naar hem gooi. Ik trek die van mij aan en rits hem dicht tot aan mijn kin. "Dit gevoel het ik gemist." zeg ik genietend als ik me tegen Harry aan knuffel. Hij knikt en gaat met zijn vingers door mijn haar.

"Ik ook." glimlacht hij en ik wrijf over de zachte stof. "Ik zou zo kunnen slapen, ook al hebben we helemaal nog niks gegeten."

"Dat zou ik denk ik ook wel kunnen." ik kijk over zijn middel heen in het niets, maar al snel sluiten mijn ogen zich. Na een tijdje open ik ze weer en kijk ik op Harry neer, die met zijn hoofd op mijn buik is gaan liggen. Ik kan zijn ogen zien, die hij gesloten heeft. Voorzichtig raak ik zijn krullen aan en draai ik de uiteinden op mijn vingers.

Dan teken ik zijn wenkbrauwen over, waar ik zijn piercing tegen kom. Eigenlijk heb ik hem nog nooit aangeraakt. Ik heb Harry sowieso nog nooit zo goed bekeken als ik dat nu doe, tenminste, zijn gezicht dan.

Ik neem voorzichtig het ringetje tussen mijn vingers, maar dwaal al snel af naar zijn neus en dan naar zijn lippen. Zachtjes teken ik de vorm van zijn lippen over, die nu een beetje uit elkaar liggen. Ik haal mijn duim langs zijn wang, langs zijn kaaklijn naar zijn nek. Daar kom ik de plekjes tegen van gister, die ik daar heb gezet.

Na nog een half uurtje van kriebelen, komt de harde realiteit naar boven, Hanna. Morgen zie ik haar weer. Ik heb bijna een hele week verspilt door toch met Harry om te gaan en te blijven gaan. Ze gaat me pijn doen, ofnou, zij niet maar haar vrienden. Ik vind dat Harry het moet weten, anders wordt hij misschien daarna boos op me.

"Kristy, we gaan eten." zegt Louis als hij de deur open doet. Ik haal nog snel de tranen van mijn wangen en knik dan. "Huilde je nou?"

"Uh.." zeg ik zacht en hij loopt naar me toe.

"Waarom huilde je?"

"Van Hanna." fluister ik en hij knikt begrijpend. "Ik wil het Harry vertellen, anders wordt hij later misschien boos op me."

"Ik snap je." glimlacht hij zwak. "Het zal niet het slimste zijn om te doen, maar hij kan je ook beschermen als hij weet wat er is."

"Dat dacht ik dus ook." fluister ik en ik haak Harry's krulletjes achter zijn oor.

"Denk er maar overna, maar kom eerst eten." Ik knik en Louis loopt alvast naar de woonkamer, als ik Harry wakker maak.

"Hazza." fluister ik als ik zijn krulletjes uit zijn ogen duw. Hij kruipt tegen me aan en klemt me in zijn armen. "Haz, het eten is klaar."

"Wat?" Mompelt hij, zijn ogen nog steeds gesloten.

"Het eten is klaar." giechel ik en hij opent slaperig één oog. Ik draai cirkeltjes over zijn bovenarm met mijn nagel en druk een kus op zijn voorhoofd.

"Ik wil niet.." mompelt hij, maar voordat hij zijn zin kan afmaken, legt hij zijn hoofd weer terug op mijn buik en sluit hij zijn ene oog ook weer.

"Harry, je moet eten." fluister ik en ik trek aan zijn konijnenpak. Hij mompelt iets en opent opnieuw zijn ogen. "Voor een kusje?"

Hij kijkt op en tuit alleen maar zijn lippen, dus ik geef hem een kus. Als ik terug trek, blijft hij liggen en ik kruip onder hem uit.

"Alsjeblieft Harry. Ik wil niet alleen eten." hij kijkt me aan als ik naast het bed sta en pakt mijn hand.

"Ik ben zo moe." kreunt hij en hij trekt aan mijn hand.

"We gaan zo vroeg slapen, ja? Anders ben je straks midden in de nacht wakker." Hij knikt en ik trek hem recht.

"Je buik is een goed kussen." mompelt hij.

"En jouw wangetjes zijn zacht."

★~★~★~★

Nadat we wat hebben gegeten, hebben we ons omgekleed in onze pyjama en zijn we in bed gaan liggen. Harry slaapt, maar ik kan nog lang niet slapen.

Een woord komt in me op en ik kreun: huiswerk. Ik heb nooit zo veel meer, omdat het einde van de examenweek al is geweest. Maar dit waren schoolexamens, de echte moeten nog komen.

Ik sta op uit bed, pak mijn tas en ga aan het einde van het bed zitten met mijn schrift. Hopelijk maak ik Harry niet wakker, nu slaapt hij nog vredig. Ik maak al mijn huiswerk, wat ik binnen een uurtje af heb, voor de rest van de week.

Dan kijk ik naar Harry. Hij gaat het zelf niet maken, wat betekent dat hij nog dieper in de problemen zit. Zachtjes zucht ik, tot ik zijn schriften pak en alles overschrijf. Het is een kleine moeite, maar het bespaart hem veel gezeik.

Na een tijdje draait hij om en mompelt hij iets, waarna hij weer omdraait. Opnieuw mompelt hij iets en nu herken ik mijn naam. Droomt hij nou over me?

Ik frons even, maar als hij dan in de dekens knijpt, weet ik dat hij niet droomt. Het is hetzelfde als vanochtend, hij mist me omdat ik niet naast hem lig. Hij mist me echt.

Ik sta op en hurk voor hem neer. Hij knijpt de deken fijn en schud soms zijn hoofd.

"Rustig maar Haz." fluister ik en ik zet een kus op zijn voorhoofd. Ik wil hem niet wakker maken, hij is al zo moe. "Ik zit op het einde van het bed. Ik ben niet weg." zeg ik tegen zijn voorhoofd en ik wrijf even door zijn krullen.

Als hij weer rustig is, schrijf ik het laatste deel nog over en staar ik naar Harry. Hij slaapt zo vredig.

Na een tijdje zucht hij en rekt hij zich uit. Ik betrap mezelf naar staren hoe zijn spieren aanspannen onder zijn geïnkte huid, maar het maakt me niet uit.

"Kristy?" Vraagt hij als hij in zijn ogen wrijft en om zich heen voelt.

"Ik ben hier Haz." zeg ik en hij kijkt me aan.

"Wat doe je daar?"

"Huiswerk maken, ik kon niet slapen en dit had ik nog niet gedaan.. dus ja.." hij knikt en legt zijn handen achter zijn hoofd.

"En jij denkt dat je dat kan doen in alleen een shirtje en je onderbroek?" Grijnst hij scheef en ik rol mijn ogen.

"Ow komop Harry. Je bent 2 minuten wakker!" Hij haalt zijn schouders op en bekijkt me even, wat mij onder de dekens laat kruipen. "Niet doen." zeg ik en hij grijnst op me neer.

"Mag ik niet eens naar mijn vriendinnetje kijken?" Ik schud mijn hoofd en staar voor me uit. "Mag ik je dan wel aanraken?"

Mijn ogen kijken in die van hem en hij likt zijn lippen, wat mij ernaar laat kijken.

"Ik wil eerst ergens met je over praten." zeg ik en ik pulk aan de deken. Hij knikt en reikt uit naar mijn hand, om hem weg te pakken bij de deken en me dan zijn armen in te trekken. Ik leun met mijn hoofd tegen zijn blote schouder en kijk op naar hem, zijn armen strak om me heen.

"En dat is babygirl?"