18 H.S.★

Part 14

Kristy Point Of View ★

Nog steeds verward over wat er woensdag is gebeurd, is het al vrijdag. Vanavond gaan ik en Lola naar Harry en morgen heb ik een date met hem, voelt raar omdat hij in de rest van de week niet echt tegen me gepraat heeft. Hij deed weer alsof hij me niet kent, en het maakt me gek. Het ene moment wil hij me kussen en het andere moment doet hij alsof hij me niet kent.

Lola weet dat ik morgen een date met hem heb en toen ze het hoorde, werd ze helemaal gek. Ze ging al helemaal mijn outfit uitzoeken enzo, maar ik heb besloten om het maar gewoon bij mezelf te houden.

"Heb je die jurk nog?" Vraag ik aan Lola en ze kijkt grijnzend mijn kant op.

"Toch wel?" ik knik, vanavond kan ik doen wat ik wil. Ze pakt de jurk en doet hem in een tas.

"Hebben we alles? Dan kunnen we naar mij toe gaan." Ze knikt en pakt haar tas. We stappen op onze fiets en rijden naar mijn huis toe.

"Ik kan nog steeds niet geloven dat Harry je op een date heeft gevraagd." zegt ze en ik rol mijn ogen.

"Bedankt Lola, dat je nog steeds vertrouwen in mij hebt." ze lacht.

"Nee dat bedoel ik niet." Ik grinnik naar haar en schud mijn hoofd.

"Snap ik ook wel." ze knikt even en springt van haar fiets af, we gebruiken onze fiets bijna nooit, altijd met de bus eigenlijk.

Ik maak de deur open en ren meteen naar mijn kamer met Lola achter me aan. Ze gooit de tas op het bed en haalt er alles uit, wat ze vervolgens ook op het bed legt.

"Je kan dit jurkje ook voor morgen bewaren? Dan zal hij er veel meer aandacht aan besteden." Zegt Lola en ik schud mijn hoofd.

"Ik wil niet dat hij denkt dat ik er altijd zo uitzie." Ze knikt een beetje begrijpend.

"Okay." we kleden ons om en doen onze make-up. "You look good girl!" Zegt Lola vrolijke en ze knuffelt me even.

"Thankyou, so do you." glimlach ik. We lopen de trap af en trekken onze jas aan.

"Ik ben weg mam!" Roep ik, niet de woonkamer inwillend anders zegt ze weer dingen over dat het te 'uitdagend' is ofzo.

"Veel plezier lieverd!" Roept ze en ik sein naar Lola dat het goed is. Ze knikt en maakt de voordeur open. Mijn moeder denkt waarschijnlijk dat ik weer naar ons oude groepje terug ga, zoals ik elke vrijdag avond deed, maar nu is heel het groepje uit elkaar gevallen. Iedereen heeft ruzie met elkaar.

De muziek dreunt nu al, en ik zie het appartement nog niet eens. Ik kijk naar Lola en ze grinnikt naar me.

"Zo gaat het altijd hoor." ik slik en kijk voor me uit. Ik ben zenuwachtig, weet ik van mezelf. Harry is daar ergens binnen en wie weet wat hij aan het doen is, drinken, zoenen met andere meisjes of misschien wel mee-

Nee, alsjeblieft hou op. Ik wil er niet eens bij na denken.

Lola en ik parkeren onze fiets en lopen op het appartementencomplex af. De muziek wordt alleen maar harder, dat mijn oren nu al gaan fluiten. Toch lopen we door, de trappen op. In de gangen staan al zo veel dronken mensen, of ze liggen meer. We lopen er een beetje overheen, tussendoor en dat soort dingen en komen bij de deur aan, die open staat.

"Hoe kunnen die mensen naast hem leven?" Roep ik boven de muziek uit naar Lola en die zucht, ze zou dit ook niet willen.

De geur van alcohol dringt mijn neusgaten binnen, net als de geur van zweet. Zijn appartement ruikt nu niet meer naar mannen, niet meer naar hem, ik denk niet dat deze lucht ooit weg gaat. De eerste plek waar ik binnenkwam en dacht wauw, en straks is het weg, eigenlijk nu al.