18 H.S.★

Part 9

Harry Point Of View ★

Tuurlijk schrok ik van wat ze zei. Ook al is ze mijn grootste ergernis, niemand zou z'n vader moeten verliezen terwijl je pas 18 bent, volgens mij gebeurde het zelfs al eerder.

Toen ze geen lift wilde, was ik opgelucht, ergens. Ik reed rustig naar het huis van Jenny en parkeerde mijn auto, Kristy was al weer mijn hoofd uit als ik de muziek hoor en de lichamen van bepaalde meisjes, single zijn is niet makkelijk. Ik ga aan een statafel staan en luister naar de gesprekken.

"Niemand heeft haar ooit gemogen." zegt Jenny, ze is knap, maar niet mijn type. Ook al heb ik haar vorige week gezoend, of niet? Ik weet het niet eens meer.

"Jenny, doe normaal, ze is mijn beste vriendin." spreekt Lola haar tegen, dit gesprek gaat dus over Kristy.

"Lola denk na. Ze is een studiebol, ze zit liever thuis te leren dan dat ze hier met ons is hoor." zegt Jenny.

"Misschien is dat zo, maar daar is toch ook niks mis mee?" Zegt Lola weer.

"Eigenlijk wel." meng ik me in het gesprek. "Komop, dan is je leven toch saai."

"Harry, ik zou heel snel je mond houden als jou was. Door jou veroordeelt ze mij voor het doorvertellen van haar broertje." ze wijst naar mij en ik wijs nu weer naar haar.

"Jij hebt het me ook vertelt!"

"Het moest een geheim blijven!" roept ze terug en Jenny komt er weer tussen.

"Laten we onze avond niet verpesten aan die kluns." zucht ze.

"Ze is geen kluns, dat ze anders is betekent niet meteen dat ze een kluns is." bijt Lola haar toe.

"Laten we het vragen aan de rest." Jenny zet de muziek uit en iedereen kijkt op. "Okay jongens en meisjes, wij zaten net te praten over Kristy en we vroegen ons af, wie haar allemaal niet mag." zegt ze subtiel en ik schud onzichtbaar mijn hoofd, dit is bizar.

Bijna iedereen steekt hun hand op, behalve Lola en Rick. Ik doe maar alsof ik dit alles mee heb bedacht, dan hoef ik mijn hand ook niet opsteken of omlaag te laten.

"Zie je Lola?" Zegt Jenny trots en Lola schudt haar hoofd in ongeloof.

"Jullie zijn zo... dat ik ooit vrienden met jullie ben geweest." zegt ze vol afschuw voordat ze wegloopt van de tafel. Alweer heb ik de neiging om achter haar aan te gaan, net als ik bij Kristy had, ook al ben ik hier niet de reden van. Lola is zo mooi en heeft zo'n mooi figuur. Ik wil achter haar aan lopen en vragen of alles okay is, knuffelen en misschien wel kussen tot alle pijn weg is.

Tot ik me bedenk dat dat weer een rare droom van me is. Er zijn zo veel meisjes waar ik iets mee heb gehad, sommige waren knap en andere niet. Maar Lola, die is te knap.

Kristy Point Of View ★

Als ik thuis aankom, zijn mijn tranen al weer gedroogd, gelukkig maar. Harry is mijn tranen niet waart. Telkens vertel ik mezelf dat hij een klootzak is en het voelt zo goed om alleen dat te denken. Mijn haat voor hem groeit alleen nog maar meer, als dat al kon. Voor een paar seconden toen ik met hem praatte was hij aardig, maar toen ging hij weer schreeuwen waardoor ik terug schreeuwde. Ik kan echt niet geloven dat ik heb vertelt dat mijn vader niet meer leeft. Ik denk nog zo vaak aan hem, als ik dingen moet doen waar hij een onderdeel van was, versta ik nog steeds hetgene wat ik toen ook verstond. Alleen is hij er nu niet meer.

Ik stap het huis binnen en doe de deur dicht. "Ben jij dat Kristy?" Vraagt mijn moeder en ik roep een ja terug. Mijn stem trilt nog een beetje. "Hoezo ben je zo vroeg?"

"Het ging niet door, Jenny's ouders kwamen ineens thuis." verzin ik snel. "Dus we moesten weg." fluister ik als ik mijn neus ophaal. Een harde bonk op de deur verbreekt ons gesprek. Ik schrik een beetje en trek de deur open. Lola stormt naar binnen en kreunt.