18 H.S.★

Part 2

Kristy Point Of View ★

Elke vrijdag avond gaan spreken we bij een van ons vriendengroepje af, vandaag dus Joost. Als ik aan de beurt ben, moet ik dat altijd meer dan 2 weken vantevoren weten, anders keuren mijn ouders het niet goed.

Lola belt aan bij het huis van Joost, en Joost doet open, zoals verwacht.

"Hey! Leuk dat jullie er zijn!" Zegt hij vrolijk als hij ons een knuffel geeft. Ik knuffel hem terug en we lopen door naar de woonkamer. Ons vertrouwde groepje zit er, plus nog een jongen. Hij moet die nieuweling zijn, zijn naam weet ik niet.

"Ow, Harry, dit zijn Lola en Kristy." stelt Joost ons aan, blijkbaar, Harry voor. Ik glimlach een beetje en kijk naar zijn uitstraling, een piercing in zijn onderlip en wenkbrauw en tattoos staan verspreidt over zijn huid. Ik kan alleen zijn armen zien, zijn linkerarm staat vol maar op zijn rechterarm staat voor zover ik kan zien niks. Langs zijn gezicht dansen zijn krulletjes vrolijk heen en weer. Zijn donkere uitstraling overlapt de schattigheid van zijn krulletjes.

Hij steekt zijn hand uit en Lola en ik schudden hem, niet dat het hem iets lijkt uit te maken. Ik ga op een stoel zitten en kijk om me heen. Het is een normaal feestje, zoals het altijd bij ons gaat. De muziek staat aan, niet al te hard maar wordt soms wel harder aangezet als er een 'goed' nummer opkomt. Niet mijn definitie van goed.

"Dus jij ben Kristy?" Vraagt een lage stem naast me. Ik kijk op en zie 2 felgroene ogen me aankijken. Beduusd knik ik.

"Ja." Zeg ik trillerig, waarom zijn aanwezigheid me nerveus maakt, weet ik ook niet. Ik kijk weg en blijf wegkijken. "Hoelang zit je bij ons op school?" vraag ik om een gesprek te beginnen.

"Waarom neem je school als voorbeeld?" vraagt hij en ik haal mijn schouders op.

"Maakt dat wat uit?"

"Ik denk dat dat wel wat zegt over jou als persoon, dat je veel met shool bezig bent."

"En maakt dat wat uit?" lach ik, proberend het nog een beetje gezellig te houden.

"Als dat zo is, snap ik niet goed waarom deze mensen vrienden met jouw zijn." Ik kijk hem aan en haal mijn wenkbrauwen bij elkaar.

"Pardon?" Hij haalt zijn schouders naar me op en vouwt zijn handen in elkaar.

"Ga je ooit wel uit?" Hoe langer dit gesprek duurt, hoe meer ik me ga irriteren aan hem. "Ik durf te wedden dat dit de enige keer in een week is dat jij achter je studie boeken vandaan komt."

Mijn wangen worden rood en ik kijk van hem weg. "Misschien, maar ik denk niet dat dat een slechte eigenschap is, je krijgt je diploma niet bij een pakje boter."

"Is dat niet saai? Op school studeer je al zo veel."

"Ik vind het niet erg."

"Je bent saai dus." Hij laat mijn bloed koken, en ik ken hem pas een paar minuten.

"Misschien moet je oppassen met wat je zegt."

"Ik pas niet op met de waarheid vertellen aan iemand."

"Je hebt wel lef he? Gewoon hier gaan zitten en onaardige dingen over me zeggen terwijl je me niet eens kent."

"Ik wil jou niet eens kennen volgens mij, je bent zo saai. Kijk nou naar je kleding." Ik kijk hem aan, als blikken konden doden was hij nu mors dood geweest.

"Hou je bek." Snauw ik, nog nooit heeft iemand me in zo'n korte tijd zo boos gemaakt. Hij kent me niet en vertelt dit soort verhalen over me.

"Dat is zeker weten het stoerste wat je hebt gezegd in een jaar." Ik zucht, wat heb ik zin om hem te slaan, nog nooit heb ik zin gehad om iemand te slaan.

"Laat me gewoon met rust, je weet niet wie ik ben en waar je het over hebt." Sis ik kwaad, nee, woest.

"Ik wil je best beter leren kennen, daarom praat ik nu tegen je." ik rol mijn ogen, tuurlijk, beter leren kennen.

"Ik jou niet, dus hou je bek en praat niet tegen me." zeg ik als ik opspring en naar de keuken loop voor een glas cola. In de keuken staat Jenny, samen met Simon. Naja, Jenny staat niet. Ze zit op de tafel met Simon tussen haar benen, wat haar jurkje, dat eigenlijk net niet tot haar knieën hoort te komen, op laat krullen. Dan heb ik het nog niet over het feit dat je elkaar liever opeten dan dat ze elkaar heel laten.

Ergens vraag ik me af hoe dat is, van Lola hoor ik altijd dat het fijn voelt bij iemand waar je echt van houdt. Maar als het met een dronken jongen in de club is, dan is het helemaal niet fijn.

Ik haal mijn ogen van het stelletje af en pak mijn glas. Met tegenzin ga ik terug op de stoel naast Harry zitten, dat is de enige die nog over is.

"Aha, cola. Pas maar op dat je niet te veel suiker binnenkrijgt, misschien kan je je na 2 glazen dan niet meer concentreren op je huiswerk." zegt hij dramatisch en ik besluit om er geen aandacht aan te besteden. Harry is een typische klootzak.

"Hey Kristy." zegt Rick met een glimlach en hij komt naast me staan, aangezien er geen stoelen meer vrij zijn.

"Hey Rick." glimlach ik terug en ik voel mijn wangen iets roder worden.

"Hoe gaat het?" Vraagt hij en zijn hazelnoot, bruine ogen kijken me aan. Zijn haar staat perfect in een kuifje en zijn kleding is strak, een net wit blousje in een nette beige chino met zwarte schoenen eronder. Dit is de stijl die ik bij jongens mooi vind.

"Goed, met jou?" Vraag ik en hij knikt als hij zijn oude stoel pakt en die naast me neerzet.

"Ook goed." zegt hij zacht. "Hoe gaat het met school?"

"Ik heb zo veel huiswerk." kreun ik en hij grinnikt.

"In welke klas zit je ook al weer?"

"6 vwo, examenklas." hij knikt. "Jij toch ook?" Weer knikt hij.

"Maar bij mij valt het huiswerk wel mee." ik praat met hem over school en dingen die we daarbuiten doen. Rick is heel erg aardig.

"Zullen we even naar buiten gaan? Ik wil iets met je bespreken." vraagt hij, ik knik en loop achter hem aan naar buiten. Hij gaat op een tuinstoel zitten dus ik ga maar naast hem zitten. "Ik denk.. dat ik in het afgelopen jaar jou steeds leuker ben gaan vinden." zegt hij zacht en hij kijkt naar zijn handen. "Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk. Lieve Kristy, wil je alsjeblieft mijn vriendin zijn?"

Hij kijkt recht in mijn ogen en ik knik. "Ja Rick, dat zou ik heel erg graag willen." Hij glimlacht verlegen en geeft me een knuffel. Ik knuffel hem oprecht terug. Mijn allereerste vriendje.