18 H.S.★

Part 43

Harry Point Of View ★

Het is moeilijk, ik wil het liefst niet mee naar haar moeder, ze heeft een hekel aan me. Ook al is het de vorige keer bij gelegd. Ik weet dat ze me haat.

Ik doe het voor Kristy, ze mist haar moeder, ik zie het aan haar. Het meest mist ze haar broertje natuurlijk.

Nu we in de auto zitten, voel ik me nerveus. Kristy houdt mijn hand vast en wrijft er met haar duim overheen, wat me kalmeert. Het meeste wat ze zegt klopt, maar toen ik de eerste keer mezelf was, ging het ook niet goed. Het is zo moeilijk allemaal.

Ze legt haar arm om mijn middel en haar hoofd op mijn schouder. Ik glimlach en druk een kusje op haar voorhoofd, dit is het beste gevoel ooit. Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zo sterk zou voelen bij een meisje.

Ik zet de auto stil voor het huis en Kristy kijkt op. "Rustig maar Hazz." fluistert ze en ze wrijft over mijn arm. Hoe ze altijd aan mij kan voelen dat er iets is, weet ik nog steeds niet.

Ik sluit haar in mijn armen en geef haar een kus. "Het komt wel goed." mompel ik en ze knikt.

"Zeker weten." Ze kijkt me aan en glimlacht lief voordat ze uit de auto stapt. Ik volg haar voorbeeld en haak mijn pink met die van haar, de vorige keer dat ik dat deed, glimlachte ze van oor tot oor. Nu ook, alleen durft ze het niet te laten zien. Ik druk een kusje op haar wang en ze drukt de bel in, waardoor haar broertje binnen een paar seconden open doet. Hij bekijkt ons even en denkt na, je kan het aan hem zien.

Hij loopt voorzichtig naar Kristy toe en ze knuffelt hem. Ik hoor ze dingen fluisteren als "ik heb je gemist" en dat soort dingen. Als ik haar zo zie, ben ik er trots op dat ze mijn vriendin is, op dit soort momentjes besef ik weer hoe speciaal ze is.

"Harry." zegt Jordy als hij ook mij knuffelt.

"Hey." glimlach ik en ik knuffel hem terug. Hij fluistert mij ook in dat hij me miste en ik fluister hem hetzelfde, het klopt.

Zodra we naar de woonkamer lopen, haak ik mijn pink weer in die van Kirsty. Ik voel me zenuwachtig, maar ergens ook geïrriteerd. Ik denk dat ik weet waar het vandaan komt, maar ik weet het niet zeker.

Kristy geeft haar moeder een knuffel en ik een hand, knuffelen vind ik echt te close. Ik voel me niet op mijn gemak bij haar. Kristy gaat naast haar broertje op de bank zitten en ik tegenover haar op de bank die er staat. Tussen haar moeder en mij zit een flinke afstand, gelukkig.

"Hoe gaat het met jullie?" Vraagt haar moeder aan ons en ik knik goedkeurend, kijkend naar Kristy. Ze is vooral met haar broertje bezig, ik vind het goed, het is en blijft haar broertje.

"En met.." ik kijk even naar Kristy voor hulp en die schudt haar hoofd. "U?" zeg ik dan snel.

"Goed." zegt ze twijfelend, moet ik doorvragen of..? Ik ben zo slecht in dit soort dingen.

"Hoe ging de examenweek?" Vraagt ze en ze kijkt even van Kristy naar mij.

"Goed, ik had voor alles voldoende." zegt Kristy en ze glimlacht, ze verdient het, ze leert altijd zo goed. "Nu nog de centraal examens en dan is alles klaar."

"En bij jou?" Vraagt ze aan mij.

"Hm.. een 5 voor geschiedenis, maar verder alles goed." zeg ik en haar moeder knikt. Het waren betere cijfers dan ik zelf dacht.

"Je bent dus niet achteruit gegaan?" Vraagt haar moeder aan Kristy en ik kijk even naar mijn handen, had ze dat gedacht dan?

"Nee? Tuurlijk niet." zegt Kristy net zo verbaast als ik ben. "Waarom zou je dat denken?"

"Nou.. je bent met hem." zegt haar moeder, ze heeft er niet eens moeite mee om het te zeggen, ze zegt het gewoon.

"Dus?" Vraag ik zachtjes. "Wat heeft dat ermee te maken?"

Als ze dan over me praat, kan ze het net zo goed tegen mij zeggen.

"Het lijkt mij dat ze niet meer zo veel leert." zegt ze en ze haalt haar wenkbrauw op. Ik haal mijn schouders op en verbreek het oogcontact.

"Dat valt wel mee hoor, we leren gewoon normaal en hebben ook nog lol. Sorry als dat verkeerd is." mompel ik en ik kijk even naar Kristy, die al naar mij keek.

"Het gaat dus goed?" Vraagt ze nog en Kristy reageert, voor dat ik het kon.

"Ja, alles gaat goed." zegt ze langzaam en ik voel mezelf geïrriteerd worden. Niet om Kristy, maar om haar moeder.

"Dat is mooi."

"En hier?" Vraagt Kristy en haar moeder knikt even.

"Prima." Jordy trekt Kristy's aandacht, waardoor haar moeder nu alleen nog maar tegen mij kan praten. "Wat hebben jullie gedaan in die weken?"

"Uh.." zeg ik even door een zachte zucht door. "We zijn naar school geweest en daarna op vakantie, en tussendoor nog een paar keer naar de stad."

Ik kijk haar even aan en dan naar mijn handen. Kristy en ik hebben nu al zo veel mee gemaakt. Ik ben er trots op, en dat is zij volgens mij ook wel. In bijna 2 maanden, is er al veel gebeurd.

Verder gaan de gesprekken alleen maar over Kristy en school enzo. Ik voel me er een beetje buiten hangen, precies wat haar moeder wilt, denk ik.

~~~~

Het laatste uurtje was verschrikkelijk, maar ik laat me niet merken. Zij speelt het klote, doe ik dat ook.

Zodra Kristy en ik buiten staan, knuffelt ze me. Ze heeft al lang in de gaten dat ik me klote voel.

"Sorry Harry." fluistert ze en ik schud mijn hoofd.

"Het is goed, ik snap je wel." fluister ik en ik wrijf over haar haar heen. "Alles is goed."

"Dat is het niet, mijn moeder moet altijd zo stom doen." zucht ze en ze kijkt me aan. Ik zucht ook even en ze wrijft over mijn arm. "Wat kan ik doen?"

"Je hoeft niks te doen, babe. Ik kom er wel overheen, ik bedoel, de rest van je familie mag me wel." Zeg ik gewoontjes, maar er gaan veel meer dingen door mijn lichaam, woede en verdriet.

"Ik neem je mee naar een restaurant." zegt ze vol overtuiging en ze loopt naar de auto, mij achter zich mee trekkend.

"Nee babe, ik neem jou mee naar een restaurant." zeg ik, wetend dat zij anders gaat betalen.

"Nee." zegt ze makkelijk en ik start de auto. "Jij betaalt de benzine al."

Ik rol mijn ogen en kijk haar aan. "Waar naartoe beauty?"

"Was dat spottend bedoelt?" zegt ze en ik frons.

"H-hoe bedoel je?"

"Nee dus, okay, de sushibar." Ik knik even en rij richting de sushibar. Ik weet wat ze van plan is.