Part 35

3.1K 128 4
                                    

Kristy Point Of View

Het contract is getekend en nu ben ik officieel medewerker van de starbucks. Harry is in de zaak aan het werk en ik sta nog te praten met Robert, de baas.

"Dan zal ik eens iemand uitzoeken die je kan rondleiden, ken je iemand van het personeel?" Vraagt hij en ik knik.

"Alleen Harry." hij knikt ook even.

"Nou, laten we hem dan maar vragen." opgelucht haal ik adem, ik moet er echt niet aan denken dat iemand anders me zou rondleiden. We lopen naar de zaak toe en Robert vraagt aan Harry of hij me kan helpen, die glimlacht natuurlijk van oor tot oor. Ook al mogen werknemers geen relatie hebben, hebben wij het toch. We laten gewoon niet merken dat we bij elkaar zijn, op het werk dan.

"Kom." zegt Harry en hij wenkt me. Ik loop achter hem aan en kom in een kamertje uit. "Hier liggen alle schorten enzo en ik weet niet.. bekers, kapjes, dat soort dingen."

Ik knik en raak voorzichtig zijn hand aan, het moest gewoon even. Hij kijkt naar me en bijt op zijn lip.

"Straks, als we thuis zijn." zegt hij zacht en ik knik. Hij loopt de zaak weer terug in en dan naar de balie. "Hier wordt alles gemaakt, lijkt me wel logisch." zegt hij alsof er niks is gebeurd. "En ik denk dat je bestellingen moet opnemen?" Ik knik. "Dan moet je de afkortingen uit je hoofd leren, hier hangt wel een lijstje, voor beginners maar als je het kent gaat alles veel sneller. Niet dat je het moet gaan leren, je leert het terwijl je het doet."

Ik knik weer en hij glimlacht. "Okay, verder." hij laat alles verder nog zien, hoe alles wordt gemaakt en dat soort dingen. "Dat was het wel." zegt hij en hij kijkt op de klok, 5 voor 6. "Over 5 minuutjes zijn we al weer klaar." Glimlacht hij. "Misschien moet je nog even gaan kijken, hoe iedereen het doet, om de tijd te doden, anders sta je hier maar."

"Is goed, thanks." zeg ik, ik kijk hem aan en kan mezelf nog net tegen houden van hem niet kussen. "Sunshine." fluister ik snel en ik loop naar de apparaten.

Al snel zijn er 5 minuten voorbij, net als onze dienst. We hangen ons schort op voordat we gaan.

"Makkelijk dagje denk ik?" Zegt Harry als we de zaak uitlopen en ik knik. Zodra niemand ons meer kan zien, pakt mijn hand die van hem. Ik miste zijn warmte, ook al was hij om me heen. Ik miste hoe zijn lange vingers zich met die van mij verstrengelen. Mijn hand verzuipt altijd in die van hem, die van hem is zo groot en die van mij zo klein.

"Ik miste je." zeg ik en ik kijk weg, omdat ik merk dat ik bloos.

"Ik jou ook." zegt hij en hij knijpt even in mijn wang. Ik kijk hem aan en glimlach zwakjes, het was een hel om hem niet aan te kunnen raken.

Zachtjes druppelen er druppels uit de lucht op mijn hoofd en ik kijk even om me heen. Mensen vluchten in hun huizen en onder afdakjes. Dan kijk ik naar Harry, die met zijn schouders opgetrokken stevig doorstapt, naar het appartement. Hij gaat altijd in de vakantie te voet naar zijn werk, het is dichtbij en hij houdt van de buitenlucht, zoals hij het zegt. Ik denk dat dat nu wel anders is.

Zijn hand maakt zich los uit die van mij en hij trekt zijn jas uit, geeft de ene punt aan mij en houdt de andere. Het is een soort dakje over ons, maar het helpt niet echt. Mijn benen worden alsnog nat omdat het zo hard regent.

"Ik geef het op Harry, je vat zo kou en als we rennen zijn we sneller." zeg ik en ik geef hem zijn jas. Hij trekt hem aan en pakt mijn hand. We zetten het op een rennen en stappen doorweekt de lift van het appartementencomplex in.

"Koud?" Vraagt hij en ik knik als ik opkijk naar hem. Mijn tanden klapperen en mijn kleren soppen. "Warme douche?"

Ik knik weer snel. We stappen de lift uit en het appartement in.

18  H.S.★Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu