18 H.S.★

Part 22

Kristy Point Of View ★

De volgende ochtend kleed ik me om als Harry weer in de badkamer is. Ik knoop mijn broek dicht als Harry binnenkomt.

"Wil je niet een keer een andere broek proberen?" Vraagt hij, kijkend naar mijn broek.

"Hoe bedoel je?" Ik kijk naar mezelf in de spiegel en pulk aan mijn broek.

"Nouja.. Hij zit wel wat los."

"Ik snap wat je probeert te zeggen Harry, maar ik hou ervan hoe ik me kleed."

"Je houdt ervan omdat het makkelijk is, niet omdat je je er mooi in voelt." ik weet hoe goed Harry is in deze discussies, hij maakt me altijd zo snel geïrriteerd als hij zo doet. Vooral als hij over mijn kleding begint.

"Ik hou ervan omdat het mijn stijl is." bijt ik hem toe en ik kijk hoe hij rustig op het bed gaat zitten, klaar voor een vurige discussie.

"Niet." zegt hij makkelijk.

"Wel."

"Niet." ik bal mijn vuisten en wil gaan schreeuwen, maar ik hou me nog net in.

"Wel waar."

"Niet waar."

"Argh!" Grom ik en ik klem mijn handen in mijn haar. Dit gesprek doet me denken aan de gesprekken met Lola. "Stop met doen alsof je om me geeft en stop met een klootzak zijn!" Schreeuw ik nu wel.

"Ik ben een klootzak?!" Schreeuwt hij terug en hij staat op.

"Ja! Dat ben je! Laat me lekker mijn leven lijden zoals ik het wil!"

"Ik geef alleen mijn mening en ik vind dat je misschien een andere broek moet dragen!"

"Moet?!" Schreeuw ik verbaast en ik doe een stap dichterbij.

"Jezus! Ben je ongesteld ofzo?!"

"Facking-!" grom ik en voor ik het weet zit mijn hand tegen zijn wang. Hij gromt ook, wat denk ik geen goed teken is, en duwt me met mijn rug tegen de muur.

"Sla me nog eens dan?!" Roept hij in mijn gezicht, zijn lichaam tegen dat van mij, zijn handen om mijn polsen en mijn polsen tegen de muur. Als ik nu mijn knie optil, is hij tuk. "Sla me zo hard als je kan, maar weet wel dat je het 2 keer zo hard terug krijgt." hij sist het laatste en kijkt diep in mijn ogen. Ik blijf stil staan. "Dan niet he?! Dan doe je niks omdat je weet dat ik jou dan ook pijn ga doen! Je doet het alleen maar voor jezelf!"

"Je doet me al genoeg pijn door te zeggen dat ik me niet goed kleed!" Schreeuw ik terug. "Ga van me af Harry! Mijn moeder komt zo thuis."

"Nee! Ik ga niet weg voordat dit uitgepraat is."

"Stop!" Roep ik en hij schudt zijn hoofd. "Je hebt me al genoeg pijn gedaan!"

"Ik ben hier degene die geslagen is hoor!" Schreeuwt hij ook weer, zijn ogen zijn donker, alleen nog maar zwart, geen groen.

"Ja dus! Dat doet voor een paar minuutjes pijn, ik durf bijna te wedden dat je er nu bijna niks meer van voelt maar wat jij tegen mij zegt Harry! Dat doet pijn in mijn hart! Denk je dat ik een vriendje wil waarvan ik weet dat hij vindt dat ik er niet uitzie!" Ik kijk naar de grond en voel tranen over mijn wangen liggen, het worden er meer en meer. Hij zucht en laat mijn polsen los, zijn lichaam nog wel tegen dat van mij. Zijn hoofd rolt zich naar achter en hij knijpt zijn ogen dicht. Ik gebruik mijn handen om mijn hoofd erin te leggen zodat ik kan snikken. Alles bij elkaar maakt het zo emotioneel, dit is onze eerste ruzie, sinds we samen zijn.

De voordeur wordt open gedaan en ik spring op. Nee, niet nu. Ik zie er verschrikkelijk uit.

"Nee." fluister ik en ik kijk naar Harry. Hij neemt zijn lippiercing tussen zijn tanden en kijkt naar mijn deur, ook al haalt dat niks uit.