'ကဲ လက်တွေ အဆင်သင့်လုပ်ထားကြနော်'
မာရှီဟိုက အမိန့်ပေးလိုက်တာနဲ့ အားလုံးကလက်တွေကို ဂျွတ်ဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ မြည်အောင် ချိုးလိုက်ကြသည်။
လက်တင်မက တချို့ကလည်း ဇက်တွေပါချိုးနေကြသည်။
ည ၈ နာရီထိုး ဒေါင်ဆိုတာနဲ့ အားလုံးက လက်တော့တစ်လုံးစီရဲ့ရှေ့မှာ ကလစ်ထိုင်နှိပ်နေတော့သည်။
စကားပြောသံတွေမကြားရတော့ဘဲ မောက်စ်ကနေ ကလစ်နှိပ်သံသာကြားရတော့တဲ့ ည ၈ နာရီ...
'အား...ပြီးသွားပြီ...ရလိုက်လား'
မာရှီဟိုက အားလုံးကိုမေးလိုက်သည်။
'ရမယ် ထင်တာပဲ ငါတော့အမိအရနှိပ်လိုက်တယ်'
'ဘယ်အတန်းကရရ ရရင်ပြီးရောမလား...'
ဒိုယောင်းနဲ့ ဂျောင်ဟွမ်းက လက်ဆစ်လေးတွေကို လက်နဲ့နှိပ်ရင်းပြောလိုက်သည်။
'ငါဒီလို concert ticket ဝယ်ရတာ လက်တော့ပြင်ရတာထက် ပင်ပန်းမယ်လို့ထင်မထားခဲ့ဘူး'
ဂျီဟွန်းကလည်း တစ်ဖက်ကနေ ဇက်ချိုးရင်းပြောလိုက်သည်။
'အရင်ကဆို အစောကြီးကြိုရောင်းတာမဟုတ်ဘူးလားကွ...သူကျမှ လုပ်ခါနီး တစ်ပတ်အလိုမှရောင်းရတယ်လို့ပဲ'
ဂျွန်ခယူက မာရှီ့ဘေးနားကနေ လက်တော့ကိုပိတ်ရင်းပြောလိုက်သည်။
'ဒါက ဒုတိယတစ်သုတ်လေ ပထမတစ်ခေါက်တုန်းက မရလိုက်ဘူး...ခဏလေးနဲ့ကိုကုန်သွားတာ'
'ရမရ ဘယ်တော့သိရမှာလဲ'
ဂျီဟွန်းကမေးလိုက်သည်။
'ဒီည ၁၀ နာရီလောက်သိရမယ်ထင်တယ် စောင့်ကြည့်ရဦးမယ်...အိပ်နိုင်မယ်တောင်မထင်ဘူး'
မာရှီဟိုက ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ဖိရင်း ထိုင်ခုံပေါ်ကနေခုန်ဆွ ခုန်ဆွလုပ်နေသည်။
'ဘာလဲ မင်းကငါ့ထက် se7en hyung ကိုပိုချစ်တာပေါ့လေ'
ဂျွန်ခယူကမာရှီဟို့အနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။
တိုးတိုးလေးဆိုပေမယ့် ၅ ယောက်သားစုနေကြတဲ့အခန်းထဲမှာတော့ နားစွင့်နေတဲ့သူတိုင်းကြားလိုက်ကြပါသည်။
YOU ARE READING
OMG! (mashikyu/mashihoon)
Fanfictionရိုးရှင်တဲ့သုံးပွင့်ဆိုင်အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့်အချစ်ဆိုတာကတော့ ဘယ်တော့မှမရိုးရှင်းပါဘူး... ႐ိုးရွင္တဲ့သုံးပြင့္ဆိုင္အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္အခ်စ္ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမ႐ိုးရွင္းပါဘူး...